Björn rent 500 kilometer voor zijn blinde dochtertje: ‘Zij houdt ook vol'
De modder klotst om zijn enkels, op de derde dag van zijn enorme tocht. “Dat is alleen maar lekker”, lacht de fanatiekeling. Hij volgt het Pieterpad, de bekendste langeafstandsroute van Nederland. De tocht begon in het Groningse Pieterburen en loopt helemaal door tot de Sint-Pietersberg bij Maastricht. Hij had maandagmiddag totaal al meer dan 200 kilometer afgelegd.
De hardloper doet het allemaal voor zijn dochtertje Maja, die blind geboren is. "Ik merk iedere dag dat zij veel kleine uitdagingen extra tegenkomt, bovenop wat de leeftijd van vier jaar al met zich meebrengt. Zij is volhardend en geeft niet snel op”, weet Björn. En zo was het idee voor de tocht geboren. “Ze inspireert mij om hetzelfde te doen: doorzetten en niet opgeven."
"Het is klote als je hoort dat je kindje blind is."
Hij en zijn vrouw wisten na drie maanden zeker dat Maja blind was. Ze heeft de erfelijke aandoening Amaurosis congenita van Leber (LCA). “Het is klote als je hoort dat je kindje blind is. Hoe eerder je het weet, hoe eerder je het kunt accepteren”, weet de ultraloper. “Sommigen zijn een jaar bezig voordat ze een diagnose hebben.”
Met zijn actie haalt de Waalwijker daarom geld op voor het Bartiméus Fonds. Dat bouwt nu een diagnostisch centrum voor baby’s en peuters. Björn gunt het andere ouders dat ze snel weten waar ze aan toe zijn. De teller staat nu op ruim 4000 euro.
"Ik heb maanden niet kunnen trainen. Ik had last van een hernia door het thuiswerken."
Eigenlijk wilde hij vorig jaar al gaan, maar corona gooide roet in het eten. Ook nu zat het niet mee met de voorbereidingen. “Ik heb maanden niet kunnen trainen. Ik had last van een hernia door het thuiswerken.”
Bovendien is drie maanden geleden zijn zoontje Pelle geboren, wat uiteraard ook veel van zijn tijd vroeg. Björn relativeert de zware tijd: "Ook dat is training in zware omstandigheden", lacht hij. Toch zet hij door, want 'anders kom het er niet van'.
De ervaren ultraloper krijgt volop steun. “Ik had mijn dochtertje vanochtend nog even aan de telefoon. Ze vindt het heel leuk. Het helpt me heel erg om aan haar te denken.” Al weet hij niet of ze helemaal beseft wat vaderlief doet. “We zeggen maar dat papa eventjes aan het rennen is”, lacht hij. Björns moeder rijdt de hele route met een auto vol eten achter hem aan en vrienden rennen stukjes mee.
Komende vrijdag bereikt de loper zijn einddoel: de Sint-Pietersberg bij Maastricht. Zijn dochtertje en de rest van het gezin wachten hem daar op. "Dan ga ik ze heel hard knuffelen en lekker huilen."
Bekijk in het kaartje de route van het Pieterpad of hier in volledig scherm.
