John mocht helpen bij het Songfestival, maar het werd een enorme afknapper
Voor John was het zijn droombaan om een delegatie van een van de deelnemende landen te begeleiden. Dat mocht hij niet, maar er was voor hem wel een andere functie. Destijds zei hij daarover: "Ik mag aan de slag bij wat je de afdeling personeelszaken zou kunnen noemen. Ik ga me bezighouden met de vrijwilligers: de kledinguitgifte, de planning, ziekmeldingen, consumptiebonnen uitdelen." Ook prima, dacht John, hij zou er immers wel dichtbij zijn.
"De vroege dienst zou om acht uur 's ochtends beginnen, maar ineens werd ik al om halfzes verwacht."
Maar vanwege de coronacrisis werd het Songfestival van 2020 een jaar opgeschoven. Een jaar later kreeg John te horen dat hij nog steeds vrijwilliger mocht zijn. Maar de blijdschap daarover veranderde in teleurstelling en frustratie, toen het bepaald niet liep zoals hij had gehoopt.
In april ging John nog wel als vrijwilliger aan de slag, maar volgens hem in een functie waar nooit met hem over gesproken was: "Ik stond bij de coronateststraat, in een grote tent buiten Ahoy. Ik zag Nikkie de Jager daar voorbij komen, de dansers, de grote bazen van het Songfestival. Ik moest bij een loket de accreditatie activeren, van iedereen die op zijn telefoon een negatieve testuitslag kreeg."
Niet alleen het werk, ook de werktijden waren volgens John ineens anders dan besproken: "De vroege dienst zou om acht uur 's ochtends beginnen, maar ineens werd ik al om halfzes verwacht. Dan werden bijvoorbeeld de werklui al getest. Dus moest ik om vier uur uit Tilburg vertrekken."
Maar het meest baalde John van iets anders. "Ik werd wekenlang fulltime ingepland, maar mijn laatste dag was op 18 mei, dus vier dagen voor de finale. In 2020 zou elke vrijwilliger een show, bijvoorbeeld een repetitie, mogen bezoeken. Dat kon dit jaar niet, omdat er minder mensen aanwezig mochten zijn door alle maatregelen. Maar nu zou ik op de dagen van het festival zelf niet eens actief meer zijn. En van andere vrijwilligers hoorde ik dat ze juist bij drie shows mochten helpen."
"De trui die ik kreeg zit hartstikke strak. Misschien kon ik er iemand anders blij mee maken, kreeg ik te horen."
De teleurstelling en frustraties liepen zo hoog op, dat John het met EventMakers besprak. "Zij gaven aan dat ze het niet iedereen naar de zin konden maken."
Ze kwamen er niet uit, dus na twee dagen in de teststraat, stopte het avontuur voor de Tilburger. Al werd volgens John nog wel aangeboden om op de avond van de finale tot tien uur gasten te begeleiden in de zaal. "Maar de finale duurde tot 1 uur 's nachts. Ik vroeg of ik dan vanaf tien uur ergens op een scherm kon kijken, maar dat was niet zo. Ik moest dan weg bij Ahoy." En dat zag John niet zitten.
EventMakers laat weten 'het spijtig te vinden dat John het zo heeft ervaren'. Een leidinggevende binnen het bedrijf mailt "John heeft ons in april, in de opbouw van het evenement, aangegeven geen voldoening te krijgen uit zijn werkzaamheden. Een plekje als vrijwilliger tijdens de live shows konden wij hem nog niet definitief toezeggen."
Dat had te maken met de onzekerheid die er toen nog was over het wel of niet mogen toelaten van publiek. "John deed per mail de mededeling dat het daar voor hem stopte. Dit besluit hebben wij gerespecteerd en als bedankje voor zijn inzet hebben we hem alsnog nog een mooi kledingpakket toegezonden.
Maar de hoodie en regenjas in dat pakket hadden niet de maat die John eerder had doorgegeven, zegt hij. "Ik ben wat stevig, maar grote maten waren er niet. Deze zit hartstikke strak. Misschien kon ik er iemand anders blij mee maken, kreeg ik te horen."
John is een illusie armer, maar niet wat betreft het Songfestival zelf. "Dit gaat alleen over de organisatie EventMaker. Ik heb met vrienden gekeken zaterdag, met vlaggetjes en hapjes en drankjes, Het was een geweldige show. Soms dacht ik even, daar had ik bij kunnen zijn. Maar ik heb zaterdag toch genoten."
LEES OOK: