De eerste etappe van de tour in 1996 was 206 kilometer, een stuk meer dan de tachtig kilometer dinsdagochtend. “Makkie!”, lacht Dekker. Ook Bart Voskamp zit nog vol energie. “We zijn net weer jonge honden, we voelen ons net weer echte tourrenners.” De mannen zijn blij om weer eens samen een rondje samen te fietsen. “Om hier weer te staan met je oude maten, dat is top!”, aldus Erik Breukink.

De route die ze fietsen heeft op de kaart de vorm van het land Frankrijk. In de stralende zon fietsen de mannen tussen de Bossche weilanden, speciaal voor de Stichting Spieren voor Spieren. Dat is wel anders dan in 1996. Toen regende het pijpenstelen en stond er volop publiek aan de zijkant. Het tourgevoel is er dan ook niet echt bij Breukink. “Als je dan de oude truitjes weer ziet dan denk je: is dat al 25 jaar geleden? Het staat nog dichter in mijn geheugen.”

Een fijne reünie voor de oud-wielrenners, maar dat is niet de enige reden voor de tocht. Ze verkenden de ronde die amateurwielrenners zelf kunnen fietsen op 10 en 11 juli. Tijdens de Tour de France. Er is niet alleen een ronde die op Frankrijk lijkt, maar ook eentje met de contouren van Spanje. Spieren voor Spieren daagt wielrenners uit om ze allebei in één dag te fietsen en zo geld op te halen.

“Sporten, daar heb je spieren voor nodig. Er zijn kinderen die die mogelijk niet hebben dus onderzoek daarnaar is super belangrijk. Een heel visueel doel voor ons als sporters”, vertelt Erik Dekker. Daar sluit Voskamp zich bij aan. “Fietsen is niet voor iedereen vanzelfsprekend. Dus als we hierdoor het steentje bij kunnen dragen dan wint iedereen vandaag.”