Miriam (20) had anorexia en maakt dozen vol cadeautjes voor lotgenoten
Al sinds haar dertiende strijdt Miriam tegen haar eetstoornis. "Het gaat nu wisselend. Maar zeker in de eerste jaren voelde ik me vaak alleen." Dat komt volgens haar deels doordat er te weinig aandacht is voor de ziekte. "Bij kinderen met kanker zorgt KiKa bijvoorbeeld voor leuke uitjes. Bij ons zijn dat soort lichtpuntjes ook nodig. Doordat ik dat miste, vroeg ik me soms af waarvoor ik het allemaal nog deed. Het is geen makkelijke ziekte."
"Maatwerk is belangrijk, want iedere strijd is uniek."
Drie jaar geleden besloot ze zelf het heft in handen te nemen. "Ik kon wel blijven wachten tot iemand iets zou doen, maar waarom zou ik het niet gewoon zelf oppakken?" Ze bedacht de Recovery Box, die ze sindsdien samen met haar eigen behandelaar Isa Plasmeijer uitgeeft.
"Er zijn wat vaste thema's, die gevers kunnen kiezen. Bijvoorbeeld een creatieve box, of een vol beauty-artikelen om jezelf even lekker te verwennen. Maar denk ook aan een leesbox, vol met boeken, een dekentje en kaarsjes om het gezellig te maken."
Toch is geen box hetzelfde. "Dat maatwerk is belangrijk, want iedere strijd is uniek. Als ik een aanvraag krijg, kijk ik goed naar de tekst, wat voor iemand het is, de leeftijd... Op basis daarvan bepaal ik wat er allemaal in de doos gaat."
Die spulletjes verzamelt Miriam via sponsoren. "Sommige bedrijven doneren ook echt producten, andere geven een geldbedrag." Toch is het vaak nog een hele opgave om die ondernemers over de streep te trekken. "Zeker sinds corona. Bedrijven hebben het al lastig zat om hun hoofd boven water te houden, dan hebben ze niet de middelen om mij ook nog eens te sponsoren."
Terwijl de boxen juist tijdens de lockdowns extra gewild én nodig waren. "Het afgelopen jaar was er enorm veel vraag. Ik heb er een stuk of honderd gemaakt." Logisch, zegt Miriam. "Mensen met een eetstoornis hebben behoefte aan ritme en afleiding, zodat je niet telkens met die stem in je hoofd bezig bent. Door corona viel veel dagbesteding weg en mochten opgenomen patiënten weinig tot geen bezoek ontvangen. Dan is de kans dat je verder in de ziekte valt zó groot..."
"Wauw, ik heb nu écht iemand geholpen."
Een Recovery Box moet helpen dat te voorkomen. "Ik kreeg een reactie van een meisje dat een dag voor ontvangst nog was afgewezen door een kliniek. Zij realiseerde zich door die box dat er mensen zijn die het waard vinden dat ze leeft. Toen dacht ik wel even: wauw, ik heb nu écht iemand geholpen."