Het idee voor het boek ontstond drie jaar geleden tijdens een les Nederlands. De opdracht was om een personage te bedenken. Emme zag Otto voor zich. Een jongen die bang is voor de wandelende tak van zijn zusjes. Hij bedenkt daarom een plan om hem uit het huis te krijgen. Maar dan leert hij Theo, het beestje, kennen.

Op een dag was Emme zich thuis aan het vervelen en dus besloot ze van haar idee een kinderboek te maken. "En toen ben ik gaan schrijven. Niet elke dag, vooral in het weekend steeds een paar uurtjes." Toen ze eenmaal begon met schrijven, kon Emme niet wachten tot het ook echt een boek zou worden. “Heel bijzonder om het dan nu echt in mijn handen te hebben”, vertelt ze trots met het boek in haar handen.

Met haar verhaal wil ze mensen ook nog een boodschap meegeven. "Als je ergens bang voor bent, kun je beter eerst ontdekken wat het nou eigenlijk is. Misschien valt het dan wel mee."

Ondanks dat het idee al eerder ontstond, vond het echte schrijven vooral in coronatijd plaats. Ze had toch genoeg tijd over. Het boek was eerst vooral voor haarzelf bedoeld, maar ze besloot het toch eens naar een uitgever te sturen. “Ze waren enthousiast. Het mocht alleen een stuk langer, want ik had nog niet zoveel bladzijden.” Dus nam ze opnieuw plaats achter haar bureau en breidde ze het verhaal uit. Haar opa maakte de tekeningen voor in het boek.

Het boek valt in de smaak in haar omgeving. “Een klasgenoot vroeg me zelfs om mijn handtekening”, vertelt ze lachend. Maar of Emme een tweede boek wil maken, weet ze nog niet zeker. "Het is meer een hobby. Maar ik heb misschien wel al een ideetje voor een tweede deel. Dan gaat het over de andere wandelende tak die twijfelt over wie hij is. Dat is iets wat nu ook heel erg speelt bij mensen."

Van de overhandiging aan Dierenpark de Oliemeulen werd een officieel moment gemaakt. “Zij hebben het erg moeilijk gehad tijdens corona, dus dit is bedoeld om ze een hart onder de riem te steken.”

Voor Dierenpark de Oliemeulen vielen de lockdowns van afgelopen jaar namelijk zwaar. Dankzij onder meer een crowdfunding lukt het de tweede lockdown te overleven. "Heel bijzonder om zo'n boek te krijgen. We voelen ons heel vereerd dat er op zo'n manier aan ons gedacht wordt", vertelt dierenverzorgster Pleun na de overhandiging. "Ik kan niet wachten om er een kijkje in te nemen."

Emme mocht daar ook voor het eerst een echte Theo vasthouden. En niet zomaar één. Meteen het grootste exemplaar.