"Na veertig dagen zweven tussen hemel en aarde belde het brandwondencentrum mijn vader. Ron is wakker geworden en wil weten wat er is gebeurd", Ron Geurts, trombonist en overlevende van de Herculesramp, vertelt bij de herdenking wat de ramp met hem heeft gedaan en nog steeds doet. "Mijn vader mocht het vertellen. Met een zachte glimlach op zijn mond en lood in zijn schoenen kwam hij mijn kamer binnen: Hoe gaat het met je? Goed, maar wie is er dood? Mijn vader: Ik kan je beter zeggen wie er nog leeft."

Muziekstuk
De herdenking vond tegelijkertijd plaats op twee plekken: een besloten bijeenkomst voor nabestaanden op de vliegbasis en bij het monument achter het stadhuis in het centrum van Eindhoven. Bij de herdenking werd een speciaal gecomponeerd nummer van Hans van der Heide gespeeld: ' Modena, a tribute'. De plaats in Italië waar het orkest had gespeeld.

Voor Ron Geurts is 15 juli 1996, zoals hij zelf zegt: 'de spiegel van zijn leven geworden'. "Achter die spiegel zit mijn andere leven. Ik voel er niets bij. Ik herken mezelf niet."

In zijn bijdrage vertelt de trombonist dat muziek na zijn revalidatie weer een plek in zijn leven heeft gekregen. Maar dat hij nog steeds worstelt met die ene vraag: waarom moesten zij gaan en mocht ik nog leven?

Zwarte bladzijde
Bij de bijeenkomsten sprak ook de burgemeester van Eindhoven, John Jorritsma. Hij noemde de vliegtuigramp "een zwarte bladzijde". "Wij hier in Eindhoven slaan die bladzijde niet om. Nu niet, nooit niet."

Jorritsma vervolgde: "Wij realiseren ons dat de ramp wel eens de vergeten ramp genoemd wordt. Maar neemt u van mij aan dat wij deze ramp, de slachtoffers, inzittenden, hulpverleners die aanwezig waren en nabestaanden, nooit zullen vergeten."

In de aanloop naar de herdenking sprak Omroep Brabant met twee overlevenden van de ramp. Bovenaan dit artikel vind je ook een samenvatting van de herdenking.

LEES OOK:
Nathalie overleefde de Herculesramp, maar verloor haar broer
Nicole 25 jaar na Herculesramp: 'Mijn ouders hoorden dat ik dood was'