Mestfabriek komt definitief niet in Roosendaal, opluchting bij bewoners
Lang leek het erop dat niets de komst van een grote mestverwerkingsinstallatie in de weg zou staan. De vergunning was zelfs al verleend. Maar in maart van dit jaar kwam de Raad van State tóch met een bezwaar: eerst moest worden aangetoond dat de stank van zo'n mestfabriek binnen de wettelijke normen zou blijven. Dit tot grote opluchting van veel omwonenden, die zich daar al langer zorgen over maken.
Aanvankelijk zag het ernaar uit dat Biomineralen de plannen alsnog door wilde zetten en een geurrapport op wilde laten stellen. Nu komt het bedrijf daar toch op terug, zo is te lezen in een persbericht. "Biomineralen BV is teleurgesteld over deze uitspraak en zal niet meer overgaan tot het aanvullen van de aanvraag, maar zal de vergunningaanvraag intrekken."
Mestoverschot
Daarmee komt er een einde aan de plannen voor de fabriek, waar 150.000 ton mest moest worden verwerkt tot droge korrels. Die konden dan vervolgens weer verkocht en geëxporteerd worden. Het zou een oplossing zijn voor het grote mestoverschot, waar Brabant al jaren mee kampt.
Kort gezegd wordt er veel meer uitgepoept, dan er over de akkers kan worden verspreid. Met die overtollige mest, moet iets gebeuren. Het feit dat dit nu ook op een industrieterrein zoals dat in Roosendaal, waar volgens de normen veel is toegestaan, niet mag, is een flinke tegenvaller voor de ZLTO, maar ook het Rijk en de provincie.
1500 werkuren
Wil Vermeulen, woordvoerder van de Werkgroep Biomineralen, ziet het juist als een grote overwinning. Samen met een groep bezorgde Roosendalers protesteert hij al tegen de mestfabriek sinds de eerste presentatie van de plannen. "We zijn met z'n zessen en dit heeft ons ieder wel zo'n 1500 werkuren gekost. Dat het nu definitief niet doorgaat, voelt als een enorme opluchting."
Maar of er ook een feestje gevierd is? "Eigenlijk niet. We hebben na de uitspraak van de Raad van State al een gezellige avond met z'n allen gehad. Toen hadden we al wel het vermoeden dat de buit binnen was en dat we ons gelijk zouden krijgen. Al moet je nooit te vroeg juichen. Ik ben ontzettend trots op wat samen bereikt hebben."