“Ha Buurtjes, ik heb een idee en wil graag polsen wat jullie daarvan vinden”, zo begon Annes berichtje in de buurtapp een paar weken geleden. “Zoals het voor Inge en mij de normaalste zaak van de wereld is om samen met onze kinderen in deze straat te wonen, zonder ons anders te voelen, zo is het helaas nog lang niet voor iedereen.”

Annes oproep had succes. Meer dan veertig regenboogvlaggen bestelden de buren. Dus als je op maandag de Leijparkweg inrijdt, zie je bij bijna elk huis de kleurrijke vlag wapperen.

“Ik denk dat het onwijs belangrijk is om te laten zien hoe we met elkaar van deze wereld een heel mooie plek kunnen maken”, is de de reden waarom buurman Joost Morssinkhof vandaag vlagt. Zijn dochter Doortje is bondiger: “Omdat iedereen gelijk is”, zegt ze met een lach.

Inge en Anne zijn zichtbaar ontroerd door de grote steun van hun buren. “Toen ik net over de stoep langs al die vlaggen liep, was ik emotioneel”, zegt Inge: “Ik vind de saamhorigheid zo fijn, dat we allemaal voor hetzelfde staan.”

Anne: “Wij hadden zelf natuurlijk op Roze Maandag de regenboogvlag uit kunnen hangen. Dan waren wij ‘dat roze gezin’ geweest dat dat dan doet. Maar het mooie is juist dat andere buren ook mee doen. Het is iets dat we met elkaar dragen.”

“Wij wonen hier heel fijn, voelen ons veilig. Ik voel me nooit anders”, gaat Anne verder. Dat Inge en zij een drieling hebben, maakt ze eerder bijzonder in de straat dan omdat ze als twee vrouwen samenwonen: “Het gaat nooit over het feit dat we met twee moeders zijn, dat is hier geen thema.”

Het blijft maandag niet bij regenboogvlaggen. Buurmeisje Neele komt met een cadeautje voor de zoontjes van Inge en Anne. Er zitten drie zelfgebreide regenboogmutsen in: “Ik vind het heel speciaal dat Roze Maandag dit jaar op mijn verjaardag is”, legt ze uit. Ze weet ook wat de dag betekent: “Voor homo’s, lesbi's, transgenders en nog een paar”. En dat is allemaal normaal, voegt ze eraan toe.

Neele weet eigenlijk niet beter, vertelt moeder Kamieke van de Riet: “We zijn bevriend met een mannenstel en Anne en Inge kwamen in de straat, dus sinds ze klein zijn, is het in haar omgeving.” “En mijn leraar”, fluistert Neele zacht. “En jouw leraar, inderdaad.”

Worden de regenboogvlaggen in de Leijparkweg op Roze Maandag een traditie? Anne hoopt het: “Heel veel mensen hebben ‘m nu in huis. Kleine moeite om ‘m volgend jaar weer uit te hangen. We moeten ook goed in de gaten houden waar nieuwe buren komen. Dan kunnen we meteen kennis maken en een nieuwe vlag brengen. Het zou heel mooi zijn als we dit elk jaar kunnen doen.”