"Als ik in moeilijkheden zit, ga ik meestal lachen. Maar dit vind ik zo mooi, vandaag moet ik huilen van geluk", dat zei Ony Sahalessy toen hij voor het eerst de levensgrote foto van zichzelf zag. Sahalessy is de schrijver van het Molukse volkslied.

‘Lain Sayang Lain’ (vrij vertaald: wij geven om elkaar). Dat is nog steeds het motto dat de saamhorigheid onder Molukkers weergeeft. Het is ook de titel van de fototentoonstelling met de foto van Sahalessy als middelpunt. Suzanne Liem fotografeerde hem thuis. Aan de muur hangt een zelfgemaakt schilderij van de baai van zijn geboortedorp Amahei.

Het is dit jaar zeventig jaar geleden dat de eerste groep Molukse KNIL-militairen aankwam in Nederland. Ze kwamen per boot in Rotterdam en werden onder andere opgevangen in Vught. Er volgden nog elf schepen met zo'n 12.500 Molukkers.

Het plan was om de groep tijdelijk te huisvesten, maar een terugkeer naar de Molukken bleek ingewikkeld, net als de relatie met Nederland. De oud-KNIL-militairen en hun gezinsleden die in 1951 naar Nederland werden gebracht, worden beschouwd als de ‘eerste generatie’.

Inmiddels groeit de vierde generatie op. Ondanks meningsverschillen in de beginjaren, is de band hecht gebleven. Er is nog steeds veel onvrede over hoe de oud-KNIL-militairen destijds behandeld zijn. "Ik voel het verdriet van m'n moeder en zelfs van m'n opa en oma die ik nooit gekend heb", zegt de vierde generatie Molukse Yayuk de Rooi. "Ook al ben ik zo jong, onze generatie moet dit probleem oppakken en zorgen dat er iets geregeld wordt."

Ooit was woonoord Lunetten, op het terrein van voormalig Kamp Vught, een van de grootste Molukse woonoorden. In 1992 werden tientallen barakken gesloopt waarna op dezelfde plek de Molukse wijk Lunetten verscheen. Alleen Barak 1B is blijven staan. In de foto-expositie is ook speciale aandacht voor de bewoners van Lunetten.

De foto tentoonstelling is tot en met zondag 5 september dagelijks geopend tussen twaalf en vijf uur. Je moet wel vooraf reserveren.