Historische olympische medailles om warm te draaien voor de Spelen
Pieter van den Hoogenband goud in 2004
Op woensdag 18 augustus 2004 was er in het olympisch zwembad in Athene een enorme vreugde-uitbarsting van een 26-jarige Eindhovenaar. Pieter van den Hoogenband won het koningsnummer, de honderd meter vrije slag. "Deze wens zat zo diep. Ik wilde deze medaille zo ontzettend graag winnen. Mentaal heb ik een enorme strijd moeten uitvechten. Ik ben trots dat ik het voor elkaar heb gekregen. Dit is zo intens genieten."
Van den Hoogenband, in Tokio chef de mission, liet met deze gouden medaille zien dat hij nog altijd kon winnen op het allerhoogste niveau. Bijzonder was de medaille vooral omdat het prolongatie betekende van goud op het koningsnummer, een prestatie die geen enkele zwemmer eerder wist neer te zetten.
Anky van Grunsven brons in 2012
We hadden bij Anky van Grunsven kunnen kiezen voor haar gouden medailles in Sydney (2000), Athene (2004) en Peking (2008), allemaal historisch. Maar dat was haar bronzen plak in Londen in 2012 ook, om verschillende redenen.
Voor de amazone uit Erp waren het de zevende en laatste Olympische Spelen waar ze aan meedeed. Voor de derde keer was dat met haar paard Salinero, toen al achttien jaar oud. Met brons in de landenwedstrijd, achter Groot-Brittannië en Duitsland, werd Van Grunsven de meest gedecoreerde olympiër in de ruitersport. Het was haar negende en ook laatste olympische medaille die ze wist te winnen. Ze is daarmee ook de Nederlander met de meeste medailles op de zomerspelen.
Bart Brentjens goud in 1996
Er is hoop op een medaille voor Mathieu van der Poel, alleen dat is al een reden om Bart Brentjens in deze lijst op te nemen. Maar ook zonder die reden is de prestatie van de voormalig mountainbiker uit Schaijk historisch. Brentjens won in 1996 goud op de moutainbike, in Atlanta was die tak van de wielersport voor het eerst een olympisch onderdeel.
Als regerend wereldkampioen was hij een van de favorieten, maar de overmacht waarmee Brentjens iedereen naar huis reed was indrukwekkend. Hij kwam uiteindelijk bijna drie minuten voor de nummer twee over de finish en won zo de enige Nederlandse individuele medaille van de Olympische Spelen van dat jaar.
Marianne Vos goud in 2012
Ze had al goud, gewonnen in 2008 op de baan. In Londen volgde nog een keer goud, op de weg. De toen 25-jarige Vos was al enkele jaren de beste wielrenster ter wereld, maar juist op wereldkampioenschappen en de Olympische Spelen van 2008 ging het mis op het moment dat het moest gebeuren. Vos won de wereldtitel in 2006, daarna moest ze maar liefst vijf keer genoegen nemen met zilver op een WK.
In 2012 rekende ze af met 'de vloek'. Vos won bijna alles wat er te winnen viel, met als hoogtepunten de wereldtitel én olympisch goud.