Sportgek over Tokio: 'Opeens kijk je sporten waar je nog nooit naar keek'
Als topatleet is Koreman natuurlijk geïnteresseerd in atletiek op de Olympische Spelen. Maar de interesse voor het sportevenement was er al voor hij zelf überhaupt dacht aan het lopen van een marathon. In 2012 ging hij naar Londen. “Dat was supervet”, kijkt hij nu nog eens terug. “Ik was student en had niet heel veel geld, maar wilde daar gewoon heen. Samen met mijn zwager heb ik een treinkaartje gekocht, we sliepen in een hostel met twaalf andere mensen op één kamer en gingen overal met de metro naar toe.”
Koreman kwam niet in een stadion, kaartjes waren veel te duur. “Maar we waren wel bij de marathon. Het stond zeven rijen dik overal. Dat was zo vet, die sfeer. Voor de lopers was het nergens stil.” Toen was het voor hem nog zoals voor bijna iedereen: vol bewondering, maar op afstand van alle sporters. “Ik weet nog dat we in de metro zaten en dat het Amerikaanse basketbalteam in dezelfde metro zat. Wow, dit kan gewoon, dacht ik toen.”
"Opeens zijn alle sporten superleuk, terwijl je daar de rest van het jaar de tv niet voor aan zet."
In 2016 zat Koreman vooral voor de tv tijdens de twee weken van de Olympische Spelen. “Ik heb bijna alles gevolgd wat ik kon volgen. Opeens kijk je alles. Net als tijdens de Olympische Spelen in de winter. Opeens zijn alle sporten superleuk, terwijl je daar de rest van het jaar de tv niet voor aan zet.”
En als hij kijkt, dan doet hij dat vol overgave. Want of het nou handboogschieten is of bijvoorbeeld de nieuwe olympische discipline skateboarden, Koreman is gespannen. “Sommige finales kan ik bijna niet kijken, zoals bij de honderd meter bij de atletiek. Ik zit dan helemaal vol zenuwen, dan ben ik niet te genieten. Het is net als wanneer Nederland penalty’s moet nemen in een voetbalfinale, er is dan zoveel spanning. Bij atletiek is het het ergst, maar ook bij de andere sporten spelen de zenuwen op.”
"Ergens is het een beetje gevoelig, maar ik ga er niet minder van genieten."
De marathonloper uit Geertruidenberg kijkt vooral uit naar het échte begin, dat je als kijker van de ene in de andere sport rolt. Al is er ook wel een dubbel gevoel geweest, omdat hij ondanks zijn prestaties niet zelf in het vliegtuig mocht stappen. Hij liep de limiet en toonde enorme progressie, maar werd niet geselecteerd als een van de drie marathonlopers.
“Ik heb er een hele tijd geen moeite mee gehad, behalve de afgelopen twee weken. Nu het echt dichtbij komt heb ik af en toe een baalmomentje. Ergens ligt het natuurlijk wel een beetje gevoelig, maar dat wil niet zeggen dat ik minder ga genieten. Ik ben ook altijd wel positief. Ik kijk al naar 2024. En volgend jaar al het EK of WK. Het is zoals het is, ik ga gewoon genieten van alle sporten, ik kijk er echt naar uit. Ik weet wat sporters ervoor moeten doen en moeten laten, dat maakt dat ik het misschien ook nog anders beleef.”
En dus kan het zo zijn dat Koreman de komende weken vol enthousiasme of verbazing praat over sporten als beachvolleybal, handbal of handboogschieten. “Ik heb altijd genoten van mensen die ergens heel goed in zijn. Ook bij talentenjachten op tv bijvoorbeeld, ik vind dat heel vet als mensen in één ding uitblinken. Dat is gaaf, dan maakt het niet uit in welke sport dat is.”