Familie keek 'bloednerveus' naar olympisch debuut zwemmer Stan Pijnenburg
Het voelde heel raar. Stan in Tokio, vader Johan en zus Sanne ver daar vandaan in het Brabantse Haaren. "Het voelt onnatuurlijk", zei zijn zus voor de race in het radioprogramma De Zuidtribune. "We hebben het er elke dag wel over, hoe zou het zijn geweest als we daar echt op de tribune hadden gezeten. Je leeft er al zo lang met elkaar naar toe."
Jammer was het zeker dat ze niet in Japan waren, vond ook zijn vader. "Het is heel bijzonder, ook omdat het de eerste keer is dat hij zich gekwalificeerd heeft. Dan wil je dat meemaken. Om er dan niet bij aanwezig te zijn is heel erg jammer."
De spanning was er niet minder om. Zondagmiddag dook de Brabantse zwemmer rond half twee het zwembad in voor zijn olympisch debuut, familie en vrienden keken op schermen in de schuur naar zijn prestatie. Zijn zus was vooraf al 'bloednerveus'. "Ik zal tot zijn start nog regelmatig op en neer lopen, voor de 24ste keer het beeld refreshen en alle tijden nog een keer opschrijven." Vader Johan wil vooral zorgen dat de koffie op tijd klaar staat.
"We hebben het alle jaren samen gedaan, we vinden ook dat we dit samen moeten kijken."
Allemaal manieren om de spanning even de baas te zijn. Die spanning was ruim een uur voor de start al flink aanwezig. "Familie en vrienden komen kijken. We hebben het alle jaren samen gedaan, we vinden ook dat we dit samen moeten kijken", zegt Sanne. Volgens Johan zou dat dan niet rustig hangend op de bank gebeuren. "We gaan het met z'n allen meemaken. En dat zal niet in stilte gebeuren", zei hij lachend.
De afgelopen dagen was er stress. Niet alleen over de wedstrijd, ook over de vele testen die gedaan moesten worden in verband met corona. De estafettezwemmer bleef wat dat betreft uit de problemen en kon gewoon starten. "Dat is wel het allerergste wat ik hoor, zo links en rechts", zei Johan. "Dat je moet stoppen, zo kort voor de wedstrijd. Dat is heel erg zuur. Ik kan me voorstellen dat dat meer stress geeft dan de wedstrijd zelf. Het is keihard."
"Hij zegt zelf dat hij gaat genieten, dat is ook het allerbelangrijkste op dit moment."
Zoon en broer Stan kon zich dus focussen op de wedstrijd, de stress van een besmetting was er niet meer. Vooraf was het doel duidelijk. "Hij zegt zelf dat hij gaat genieten, dat is ook het allerbelangrijkste op dit moment. Zoals ik Stan ken wil hij er wel het allerbeste uithalen. Daar gaat hij voor. Hij wil graag een PR zwemmen. Hij zal zijn allerbeste beentje voorzetten om met zijn team naar de finale toe te gaan, we zien het wel of het gaat gebeuren." De finale haalde Pijnenburg niet. Samen met Nyls Korstanje, Thom de Boer en Jesse Puts klokte hij met 3.14,07 de twaalfde tijd. Alleen de eerste acht gingen door naar de finale.
Dinsdagmiddag komt hij individueel in actie op het koningsnummer, de 100 meter vrije slag. Na Tokio gaat de focus op 2024, dan zijn de Olympische Spelen in Parijs. De familie Pijnenburg hoopt dan wel aanwezig te zijn, Stan in het water en de rest op de tribune. "Daar gaan we wel voor."