Op de olympische ranking stond de Bredase op plek dertig, waardoor ze op een ongunstige startpositie kwam te staan. In het water moest ze flink wat meters goed zien te maken door schuin over te steken. Meters die ze uiteindelijk niet goed wist te maken. Ze kwam bijna een minuut na de koploper het water uit, een achterstand die ze op de fiets en hardlopen ook niet meer weg kon werken.

Björn Koreman, voor Omroep Brabant Olympische Spelen-watcher, zag het gebeuren. "Ze werd volgens mij ook nog een paar keer aan haar schouder getrokken, daardoor werd het een inhaalslag. Het is niet te vergelijken met het marathonlopen, daar is je startpositie minder van belang. Daar maak je het in de eerste paar honderd meter nog wel goed. Iedereen kent daar zijn plek ook wel. Als ik bijvoorbeeld met Eliud Kipchoge loopt, weet ik dat ik niet voor hem moet gaan staan bij de start. Uit respect laat ik hem voor.”

Bij de 1500 meter of 5000 meter is het later deze Olympische Spelen een ander verhaal, weet Koreman. “Dan is het echt wel belangrijk. Dan moet je meteen goed zitten bij de start. Het is dan duwen en trekken. Je loopt al 25 kilometer per uur, als je dan ook nog moet aanzetten om verder naar voren te komen is dat heel zwaar én moeilijk.”

Koreman was ondanks de snelle achterstand nog wel onder de indruk van Kingma, die uiteindelijk tiende werd. "Het is echt een hele mooie sport, heel gaaf om te kijken. En het gaat zo enorm hard. Ik loop af en toe baanwedstrijden tegen triatleten. Die lopen bijna even hard als ik. En dan doen ze ook nog het zwemmen en fietsen. Dat niveau is zo extreem hoog. Ik denk dat heel veel mensen dat onderschatten. Ga maar eens met 35 kilometer per uur een uurtje fietsen. En dan dat zwemmen, daar moet ik helemaal niet aan denken. Ik heb er heel veel respect voor.

En die elfde plek, daar mag de Bredase ook echt wel tevreden mee zijn. “Rachel Klamer eindigde vijf jaar geleden tiende op de Olympische Spelen en wordt nu vierde. Maya kan nog een groei doormaken. Ze heeft echt nog wel een lange weg te gaan in de triatlonwereld. Als dat lukt, kan ze in Parijs zeker meestrijden om de medailles.”

Moment van de dag:
Sjef van den Berg uit Heeswijk-Dinther werd maandag vierde met het mannenteam bij het handboogschieten en dinsdag eindigden Juul Franssen (judo) en Rachel Klamer (triatlon) op de vierde plek. Net buiten het podium, zuur en eigenlijk heel vervelend volgens bijna iedere sportvolger. Koreman wil die vierde plekken als moment van de dag neerzetten, want zo ‘zuur’ is het niet per se.

“Ik heb een keer de 10.000 meter gelopen op een Nederlands kampioenschap, twee jaar geleden. Ik werd totaal onverwacht vierde. Daar was ik zo extreem blij mee. Daar moest ik vandaag heel erg aan denken. Ze hebben allebei ook een verschrikkelijk jaar achter de rug. Dan kun je enorm dankbaar zijn voor een vierde plek op zo’n groot toernooi. Het hoeft echt niet als verlies te voelen."

"Van buitenaf wordt dat wel altijd gezien, dat je daar ook niet blij mee kan of mag zijn. Natuurlijk is het soms wel echt zuur, als je voelt dat er meer in zat. Maar het hoeft echt niet zo te zijn. Op dat NK, natuurlijk een lager niveau, was ik geen moment bezig met ‘had ik toch maar een medaille’. Ik was echt blij. Je mag er echt trots op zijn.”