De teller staat bij Nederland nu op zeventien medailles. Vier keer goud, zeven keer zilver en zes keer brons. Alleen Lisa Scheenaard (zilver bij het roeien) en Sanne van Dijke (brons bij het judo) hebben daar als Brabanders een bijdrage aan geleverd. "Het valt een beetje tegen", zegt Björn Koreman, Olympische Spelen-watcher voor Omroep Brabant. "Daar wil ik overigens niet te negatief over zijn, het niveau is op dit moment echt heel hoog. Natuurlijk is het wel jammer, maar ik denk dat komende week nog wel iets te redden valt, met Harrie Lavreysen."

Lavreysen wordt door veel mensen gezien als topfavoriet op meerdere onderdelen bij het baanwielrennen. Als hij de verwachtingen waar weet te maken, reist hij met drie - mogelijk gouden - medailles naar huis. Dan komt hij in een rijtje grote namen te staan.

Je ziet het vaker, atleten die een sport domineren. Koreman keek zondag uit naar het koningsnummer in de atletiek, de 100 meter. Een afstand die jaren werd gedomineerd door Usain Bolt. "De afgelopen drie Olympische Spelen wist je dat Usain Bolt ging winnen. Hij was zo’n enorme grootheid. Niet alleen in de atletiekwereld, maar gewoon in de wereld. Bijna iedereen zou hem herkennen als hij hier over straat zou lopen. Nu wist ik vooraf niet op wie ik mijn geld zou moeten zetten, wie er favoriet was. Dat is misschien wel leuker voor de neutrale kijker, dat je niet weet wie er gaat winnen in plaats van Bolt die toch wel weer gaat winnen. Wat is beter? Dat vraag ik me af. Bolt heeft de sport echt groter gemaakt.”

Het gaat in golfbewegingen, sporters die zo enorm goed zijn en hun sport domineren worden afgewisseld met spannende jaren waarin een grote groep atleten kan winnen. Zo was er een periode waarin Pieter van den Hoogenband en Ian Thorpe grootheden waren, terwijl niet veel later Michael Phelps tussen 2004 en 2016 in totaal 23 medailles bij elkaar wist te zwemmen. “Caeleb Dressel heeft in Tokio vijf keer goud gewonnen. Dat is leuk. Maar om zijn naam echt neer te zetten, moet hij dat de volgende Spelen eigenlijk weer doen. Anders komt hij niet in de buurt van die andere gasten."

"Mo Farah heeft geen wereldrecords in de atletiek, maar pakte wel goud op drie verschillende Olympische Spelen. Dan vestig je je naam echt. Sifan Hassan wil dat ook, daarom gaat ze drie afstanden lopen. Ze wil laten zien dat ze de allerbeste is, misschien wel de allerbeste ooit. Soms heb je daar spectaculaire dingen voor nodig, één medaille is niet altijd genoeg om eruit te springen. Het is allebei mooi om te zien. Het is echte spanning, dat geeft een mooie beleving.”

Moment van de dag:

Koreman zag ook op de negende dag mooie dingen. Bijvoorbeeld bij het schoonspringen. “Hopelijk motiveert dat Celina van Duijn komende week.” Maar een echt hoogtepunt was er niet. Voor het moment van de dag komt de atleet uit Geertruidenberg uit bij de hockeyers, die werden uitgeschakeld in de kwartfinale. “De beste wedstrijd van het toernooi spelen en er dan toch uitliggen. Dat is wel extra zuur. Soms kun je daar dan nog wel een goed gevoel aan overhouden, al is dat na zo’n uitschakeling op de Olympische Spelen waarschijnlijk ook op de langere termijn niet zo.”