“Het land staat op zijn kop”, vertelt Marijne, een dag voor de halve finale tegen Argentinië. “We zijn geschiedenis aan het schrijven. De vrouwen zijn nog nooit zo ver gekomen. Vrouwenhockey is niet zo groot in India. Maar nu is alles ontploft. Het hele land leeft mee, er kijken 200 miljoen mensen naar onze wedstrijden.”

De situatie was compleet anders toen Marijne 4,5 jaar geleden in India begon. Hij hockeyde tien jaar lang in het eerste van HC Den Bosch en was eerder coach van het Nederlands vrouwenelftal. In India werd hij in 2017 aangesteld om de vrouwen te begeleiden, maar al snel werd hij tijdelijk overgeheveld naar de mannen voor de Commonwealth Games.

Vrouwenhockey, dat was in India nooit zo populair. “Hockey is hier een volkssport. De sport wordt met name beoefend door arme mensen, het is een manier om aan de armoede te ontvluchten. Bij de mannen is het groot. Maar vrouwenhockey werd nooit zo serieus genomen,” aldus Marijne, die zijn emoties de vrije loop liet nadat Australië werd verslagen.

Zijn team presteerde ook niet bijzonder goed. Bij de Olympische Spelen in 2016, de eerste waar de hockeysters bij waren sinds 1980, werden ze al in de groepsfase uitgeschakeld.

Voor de Spelen in Tokio stonden de vrouwen als nummer tien van de wereld op de ranglijst, dus dat ze de halve finale zouden halen, was onverwacht. “Maar ze verdienen het wel. Ze werken zo hard en hebben veel opgegeven om dit te bereiken. Veel speelsters wonen in hostels zodat ze elke dag kunnen trainen en ze geven echt alles. We hebben de trainingen ook geprofessionaliseerd en toppers naar India gehaald om les van te krijgen. Daar leren ze veel van”, aldus de trotse Marijne over zijn team.

“Ook als we niet winnen gaat deze halve finale wat teweeg brengen. De mannen zijn nu uitgeschakeld, die verloren in de halve finale van België. Toch kregen ze een telefoontje van premier Modi. Bij de vrouwen verwacht ik iets vergelijkbaars.”

Toch krijgt hij weinig mee van de gekte in India. “Op Twitter is het wel een gekkenhuis, de tweet werd geliked door Shah Rukh Khan, de beroemdste acteur van India en toen ging het los. Maar verder zitten we hier relatief afgeschermd van de buitenwereld. De spelers bekijken de comments niet, ze zien het wel als ze weer naar huis gaan.”

Het zijn Marijne’s eerste Spelen. “Het lijkt een beetje op de Commonwealth Games, maar alles is nu groter. En door corona is er natuurlijk geen publiek. Dat is vervelend, maar uiteindelijk gaat het om sportprestatie.”

De coronacrisis leidde er ook toe dat hij zijn vrouw en kinderen amper zag. De laatste keer dat ze samen waren, is meer dan drie maanden geleden. Daarvoor zat hij ook al twee lange periodes zonder gezin. “Dat is erg moeilijk, maar ze begrijpen het wel. En dat ik nu nog iets later thuiskom, nemen ze me vast niet kwalijk”, zegt hij lachend met een verwijzing naar zijn populaire tweet.

Over zijn tijd als coach in India schrijft Marijne een boek, dat eind 2021 uit moet komen. “Aan 150 pagina’s heb ik niet genoeg. In India werken is echt heel bijzonder, alleen al vanwege de andere cultuur. Het is totaal anders.”