Dat er iets gedaan moest worden aan de snelheid waarmee het verkeer soms over de smalle Middenweg rijdt , was duidelijk, zo vindt Gerrit. “Het werd veel te gek. Je mag hier maar 60 kilometer per uur rijden, maar zet er maar gerust een 1 voor, zeker ’s avonds laat.”

Gerrit heeft dan ook een dubbel gevoel bij de obstakels. “Ze zorgen er in ieder geval voor dat er minder hard gereden wordt, ze remmen wel af.” Maar nu rijdt er slingerend verkeer voorbij en ziet hij hoe auto's zich vastrijden op de obstakels. “Dan hoor je ‘krrrrr’ als de bodem geraakt wordt.”

Hij maakte mee dat midden in de nacht een obstakel werd weggehaald. “Met een kraanwagen. Het lag later in de sloot.” Wie het gedaan had weet hij niet. “Het is niet altijd veilig om te gaan kijken.”

51 jaar woont Gerrit aan de Middenweg en in die jaren nam niet alleen het verkeer toe maar ook de snelheid waarmee gereden wordt. “Ze kunnen ook de provincialeweg (N267) nemen, maar dan moet ze omrijden en die paar kilometer om vertikken ze.” De weg is amper zes meter breed en daarvan gaat er aan beide kanten nog eens anderhalve meter af voor het fietsverkeer.

“Zoals het nu is is het levensgevaarlijk hier voor fietsers”, zegt ook zijn zoon Dirk. “Kijk maar hoe de auto’s half over het fietspad moeten om de slinger te kunnen maken. Bussen en grote vrachtwagens komen zelfs helemaal in de berm uit, anders halen ze het niet.” Dat maakt de situatie ook voor wandelaars risicovol, meent hij.

Autoverkeer gebruikte een ‘omweg’ langs de obstakels en ging de driehoeken rechts in de berm voorbij. Maar de gemeente loste dat op door paaltjes te plaatsen. “Die zijn ’s nachts niet zichtbaar, dus daar kan zomaar iemand tegenaan rijden.”

Net als zijn moeder kijkt Dirk met afgrijzen vooruit naar de komende winter. “Wat gebeurt er als het zicht minder wordt en de reflectoren op de obstakels niet meer te zien zijn?" Zijn moeder vult aan: “Of wat als het gaat vriezen en het glad wordt?”. Allebei zien ze wel iets in eenrichtingverkeer op de Middenweg. “Dan zit er voor een deel van het verkeer niets anders op dan om te rijden om van Andel naar Veen te komen.”

Volgens de gemeente zijn alle maatregelen tijdelijk. "In september wordt er een definitief besluit genomen over een vrijliggend fietspad langs de weg. De raad moet er nog over beslissen, maar de kans is groot dat het doorgaat", zegt een woordvoerder van de gemeente.

Om iets te doen aan de klacht dat de betonnen obstakels slecht zichtbaar zijn, worden binnenkort de lage reflectoren op die betonblokken vervangen door hogere. "Het gevolg zal wel zijn dat landbouwverkeer dan niet meer over de blokken heen kan, maar het is belangrijker dat de betonelementen te zien zijn."

Volgens de gemeente vraagt de komst van een fietspad wel nog het nodige geduld. "Het zal nog zeker twee jaar voordat dat er ligt." Gerrit van Vugt kijkt ernaar uit. “Dat maakt veel uit als auto's niet meer achter schoolgaande kinderen aan hoeven te rijden. Die fietsen soms met zijn vieren naast elkaar, daar kan geen auto aan voorbij.”

Intussen leeft bij de gemeente de stille hoop dat de snelheidsbeperkende blokken ervoor gezorgd hebben dat er minder verkeer over de Middenweg komt. "We hebben het vermoeden dat het nu al zo is, maar dat beeld kan vertekend zijn omdat het vakantietijd is. Toch hopen we dat ons vermoeden klopt en de weg inderdaad meer vermeden wordt en verkeer omrijdt over de provincialeweg", aldus de woordvoerder.