Teamgenoten Lavreysen en Hoogland reden in de finale drie ritten tegen elkaar. In de eerste rit kwam Hoogland net voor Lavreysen over de finish. “Ik maakte echt een fout”, blikt Lavreysen terug. “Ik lag ver voor en twijfelde om voluit te gaan en weg te rijden. Maar op het moment dat ik twijfelde, kwam hij (Jeffrey Hoogland, red.) al en reed hij hard voorbij. Toen kon ik niet meer inhalen.”

Dat lukte tijdens de tweede en derde sprint wel. “We wisten allebei dat het op deze baan moeilijk was om in te halen. Jeffrey rijdt graag op kop en ik rijd graag achter. Dat was in mijn nadeel, omdat ik niet kon inhalen”, zegt Lavreysen. “Ik had toch het idee dat, als ik op het laatste rechte stuk kwam, het moest lukken. Dat dat lukte in de tweede rit, gaf veel moed voor in de derde.”

In de derde en beslissende rit kwam het volgens Lavreysen aan op wie nog het meest fris was. “Allebei onze benen waren leeg. Maar omdat ik achter reed, kon ik Jeffrey pushen om hem snelheid te laten maken. En daar kon ik gebruik van maken”, legt hij uit.

Harrie Lavreysen en Jeffrey Hoogland slapen samen op één kamer in Tokyo. “Ik denk dat we het er vanavond nog goed over kunnen hebben”, zegt Lavreysen.

Het genieten van het olympische succes is nog niet begonnen, want Lavreysen komt nog een keer in actie op het onderdeel keirin: “Op naar morgen, want ik ben nog niet klaar. Ik wil nog niet te blij zijn.”

Op naar drie gouden medailles? “Het klinkt nog ver, maar ik ga ervoor!”

LEES OOK:

Weer goud! Harrie Lavreysen wint olympische sprintfinale

Vader Lavreysen na gouden race van Harrie: 'Mijn hart zat in mijn keel'