“Ik liep midden in die bui”, vertelt Daphne. Vervelend, maar het slechte nieuws moest nog komen. “In de keuken begon het water al naar binnen te druppelen. In eerste instantie heeft het personeel als gekken staan dweilen, maar dat viel niet bij te houden.”

Binnen no time stond de vloer van de keuken blank. “Het ergste is dat de vetput overstroomde en al die rotzooi ook is gaan drijven.” Met de stank die daardoor vrijkwam, bleef er maar één optie over: “De boel sluiten, net voor het diner. Dan breekt je hart. Gasten vragen om te vertrekken, is het laatste wat je wil.”

De oorzaak van de overlast is duidelijk. “Het was eigenlijk wachten tot dit een keer ging gebeuren”, legt Daphne uit. “Zes jaar geleden heeft de gemeente een regenpijp weggehaald. Daardoor is er nog maar één over en die kan bij zo’n hevige bui simpelweg niet al het water verwerken. Omdat ons platte dak het laagst ligt van dit hele blok, komt het uiteindelijk allemaal bij ons terecht. Wij hebben al vaker gevraagd om die regenpijp terug te plaatsen, maar volgens de gemeente ging het altijd goed zo. Tot nu…”

En dus werd alles uit de kast getrokken om de laag water en vet zo snel mogelijk te lozen. “Diezelfde avond nog stond er een ontstoppingsbedrijf op de stoep. Daarna konden wij schoonmaken en vooral de boel luchten. We werken hier met etenswaren. Dan wil je niet dat die stank er nog hangt.”

Inmiddels is het restaurant weer klaar om de deuren te openen. Vanaf woensdag kunnen gasten er weer terecht voor een hapje of drankje. “Heerlijk. Laten we hopen dat de mensen in groten getale komen. We komen net uit die lockdowns en dit is weer even een klap, maar we blijven altijd positief.”