De ouders van Tom Krist uit Berkel-Enschot kijken met zorg naar de ontwikkelingen in Afghanistan. “Toch is het werk van onze Tom niet voor niks geweest”, zegt moeder Marianne. “Hij is niet voor niks gestorven. We zijn nog steeds trotse ouders. Daar kan de Taliban niets aan veranderen”, voegt vader Wil toe.

Na de terugtrekking van de Amerikaanse en andere westerse militairen is de Taliban in het Aziatische land aan de winnende hand. In hoog tempo grijpen ze macht in de grotere steden en de val van de hoofdstad Kabul is aanstaande. Volgens de ouders van Tom is opmars van de Taliban verdrietig voor de Afghanen.

“We hadden het eigenlijk ook niet verwacht”, zegt Wil. “Er zijn daar 300.000 Afghaanse militairen opgeleid en we hadden verwacht dat die de zaak wel zouden kunnen stabiliseren." Wil Krist denkt dat de terugtrekking van de NAVO-troepen te snel is gegaan. ”Om zomaar te vertrekken, dat is niet goed geweest.”

Dat door de terugkeer van de Taliban het werk van hun zoon en de Nederlandse missie in Afghanistan zinloos is geworden, daar willen de ouders van de Brabantse militair niks van weten.

“Tom ging naar Afghanistan om de mensen daar te helpen en dat heeft hij ook gedaan. Ze hebben goeie dingen van de grond gekregen." En dat wilde hij volgens zijn ouders ook . Op zijn gedachtenisprentje stond de tekst 'Hij was waar hij wilde zijn en hij deed wat hij wilde doen.' In het huis van de familie Krist staat nog altijd een vitrine met foto’s en spullen die herinneren aan hun zoon.

De ouders sommen met gepaste trots de verdiensten op van de Nederlandse militairen in Afghanistan. Ze hebben wegen aangelegd, de watervoorziening verbeterd en schooltjes gebouwd. Ze hebben ook de positie van vrouwen verbeterd. “Ze zijn er achttien jaar geweest en er is dus een hele generatie opgegroeid onder veel betere omstandigheden dan voorheen. Ze weten nu dat het anders kan.”

Vader Krist trekt de vergelijking met de Tweede Wereldoorlog. “Wanneer hier over een paar jaar een oorlog uitbreekt, dan is het toch niet zinloos dat we destijds zijn bevrijd door de Amerikanen en de Canadezen. Zo moet je het zien.”

Tom en zijn collega’s hebben een tijd lang het verschil kunnen maken. “En dat dat nu misschien weer ondergesneeuwd raakt, is vooral vervelend voor de mensen daar, niet voor ons.”

Wat Tom zou vinden van de opmars van de Taliban? Marianne Krist denkt even na en begint te glimlachen. “Hij zou gezegd hebben dat het niet gebeurd was als hij nog daar had gezeten. Hij zou er voor hebben willen gaan liggen. Als hij dat al had gekund."