Op een klein zoldertje boven een schuur koestert Hans Nieuwenhuizen uit Uitwijk een zeer bijzondere collectie. “Ik heb inmiddels wel 25 tot 30 plakboeken over de geschiedenis en de inwoners van ons dorp”, vertelt hij. De verzameling bevat ook een uitgebreid archief over de voormalig minister-president Hendrikus Colijn.

Hans Nieuwenhuizen heeft onder meer een heel oud exemplaar van het het tijdschrift De Spiegel dat al lang niet meer bestaat. Heel lang geleden stuurde het blad een reporter naar het kleine dorp om te berichten over Colijns jonge jaren.

“Den rooien Driek noemden we hem”, vertelt Ouwe Wim in het artikel. "Toen meester Mooy hem een pak voor de broek wou geven, beet hij de meester in zijn been." Schoolkameraad Peter Oom roemt in hetzelfde artikel een andere eigenschap van Colijn, zijn zelfverzekerdheid. “Maar juist aan die koppige vasthoudendheid heeft hij een mooie loopbaan te danken.”

Eind jaren 90 ging er een schok door het dorp toen uit onderzoek van historicus Herman Langeveld bleek, dat onder leiding van Hendrikus Colijn er verschrikkelijke zaken hadden plaatsgevonden in voormalig Nederlands-Indië. "Bij de zogeheten Lombok-expeditie vielen veel burgerslachtoffers", citeert Nieuwenhuizen uit een opgediept krantenartikel.

Het bewuste artikel verscheen eind jaren 90 naar aanleiding van de biografie ‘Dit leven van krachtig handelen’, door historicus Langeveld. In die biografie citeerde Langeveld uit een brief van Colijn. “Ik heb negen vrouwen en drie kinderen bij elkaar moeten zetten en dood laten schieten.”

De onthullingen in de biografie veroorzaakten een schokgolf in Nederland, maar zeker ook in het kleine dorp waar een relletje ontstond over een straat die naar Colijn vernoemd zou worden. "Die is er toch gekomen", vertelt verzamelaar Hans.

Colijn overleed in september 1944 in het Duitse stadje Ilmenau, waar hij door de Duitsers gevangen was gezet. "De achternaam Colijn is een naam die in het Land van Heusden en Altena nog vrij veel voorkomt", vertelt Nieuwenhuizen. "Vaak familie en vaak terug te voeren naar dat piepkleine dorpje.” Uit de verzameling van Nieuwenhuizen blijkt dat er enorm veel gepubliceerd is over de voormalige boerenzoon, onderwijzer, militair en later verguisde staatsman.