"Fantastisch", reageert wielrenner Paul Iserief. Hij fietst regelmatig langs de Mark en doet nu vaak een beroep op zijn stembanden als hij mensen voorbij wil gaan. "Er wordt veel gefietst daar", vertelt hij. "Ik moet gaan roepen om er voorbij te gaan. Mensen horen het niet altijd meteen. Sommige mensen zijn verschrikt en reageren te laat. Oudere mensen gaan ineens opzij. Dat is niet ongevaarlijk."

Een kleine fietsbel biedt uitkomst, vindt hij. "Het zit niet in de weg en het is ook geen extra gewicht", lacht Paul.

Martijn Geervliet is de adviseur mobiliteit bij de gemeente Breda. Hij is blij met de actie van zondag waar vijftig fietsbellen en zestig spiegels zijn uitgedeeld. "Eigenlijk is een bel gewoon verplicht op de fiets", legt hij uit. "We horen van veel mensen dat mensen schrikken van wielrenners die hard voorbij komen en geen waarschuwing geven of roepen. Maar je moet gewoon bellen, een beetje vriendelijkheid op het fietspad is wel gewenst."

Daarom wordt het probleem aan twee kanten aangepakt: niet alleen door de wielrenner uit te rusten met een fietsbel maar ook door ouderen te helpen een spiegel op hun fiets te monteren. Ook die werden gratis uitgedeeld.

"Het is natuurlijk hetzelfde probleem", zegt Geervliet. "Ouderen schrikken van wielrenners die hen inhalen. Met een spiegeltje zie je ze beter aankomen."

Een van de ontvangers is er blij mee. "Ik ben 73, omkijken wordt weleens wat lastiger. En ik schrik weleens. Vooral van racefietsers of de elektrische fietsen. Die gaan hard en je hoort ze niet aankomen."

Ook René en Claudia laten een fietsspiegel monteren bij de stand van de gemeente. "Sinds de coronatijd fietsen we best veel", zegt Claudia. "Ik had eigenlijk nog nooit aan een spiegel gedacht. Maar het is niet verkeerd. Nu zie je wat er achter je aankomt. Zeker met brommers en wielrenners."

Haar man René is het met haar eens. "Ik kan nog goed omkijken hoor", lacht hij. "Maar als het gratis is, dan denk ik: doe maar!"