Donderdagavond laat kwamen bij dochter Marian de eerste appjes binnen. "Ik lag al in bed en hoorde allemaal piepjes op mijn telefoon. Toen ben ik toch maar even gaan kijken wat er aan de hand was. Het bleken allemaal mensen die vertelden dat Anneke nu 'Brabants oudste' is. Vrienden, nichtjes, de thuiszorg, ongelofelijk hoeveel mensen bezig zijn met deze nieuwe mijlpaal van mijn moeder."

De familie Weterings wist al een paar jaar dat moeder, oma en overgrootoma Anneke op de tweede plaats stond qua leeftijd. Het is ook een grote familie. Zelf heeft Anneke 11 kinderen. Die hebben 24 kleinkinderen en 29 achterkleinkinderen voortgebracht. "Heel veel mensen, vergeet aanhang en vrienden niet, weten dus dat Anneke zomaar eens Brabants oudste zou kunnen worden", licht Marian toe.

Over haar gezondheid heeft Anneke weinig te klagen. "Ze hoort niet meer zo goed en ze heeft een loep nodig bij puzzels maar daar hebben jonkies van 60 ook last van", zegt Marian, die zelf 66 jaar is en het jongste nog levende kind van haar moeder is.

"We hebben mentaal wel een zwaar jaar achter de rug", gaat Marian wat aarzelend verder. "In een jaar tijd heeft mijn moeder drie kinderen verloren aan ziekten. Toen hoefde het even niet meer voor haar. Maar toen zei ik: wij zijn er toch nog? En toen zei ze: dat is waar en ik vind het nog steeds gezellig."

"Ze wil ook echt nog niet dood", zegt Marian. "Ze rookt weliswaar 3 pakjes per week, maar daar zei ze zelf over dat dat minder was dan voorheen. Toen zat ze blijkbaar op 5. Ze is trouwens ooit begonnen met roken op advies van de dokter. Mijn vader overleed in 1963 en de dokter zei dat ze maar een sigaretje moest pakken tegen de stress."

Anneke is niet bang voor corona. "Ik moet toch ergens aan dood gaan, zegt ze altijd tegen ons", vertelt haar dochter. Volgens haar is moeder angstiger voor het coronavaccin. "Ze is als enige van de familie niet gevaccineerd. Dat komt omdat ze ergens gezien heeft dat er 3 doden zijn gevallen na een prik. Dat die last hadden van onderliggende lijden heeft ze gemist, maar we laten het maar zo."

Marian vervolgt: "We zullen in een gat vallen hoor, als ze er op een dag niet meer is. Ik zie haar dagelijks en zorg voor de boodschappen, was en kook. Mijn zus is er ook iedere dag. Die woont naast haar en is inmiddels 80. Het lijkt hier af en toe een buurthuis. Buren, kennissen en andere familieleden komen hier vaak spontaan binnenvallen. Ze weten dat hier altijd volk aanwezig is voor een praatje, heel gezellig."

"Ben je nou eindelijk uitgekletst?", klinkt er op de achtergrond. Het is Anneke die aandacht van haar dochter vraagt. Marian moet er smakelijk om lachen. "Ze heeft 11 kinderen voor een groot deel alleen moeten opvoeden na het vroege overlijden van mijn vader. Ze is nog altijd 'ons moeder' en wij luisteren altijd nog braaf naar wat ze ons opdraagt. Ik hoop nog lang kind te mogen zijn", sluit ze af.

LEES OOK: