Al 12 jaar bestaat 'de nacht van de vluchteling'. Het was oorspronkelijk een sponsorwandeltocht van de ene plaatst naar de andere, maar door corona is de opzet veranderd. Nu is de tocht in 6 verschillende steden. Tilburg is de enige Brabantse stad waar zaterdag- op zondagnacht 40 kilometer gewandeld wordt voor het goede doel.

In totaal wandelen zaterdag op zondagnacht in die 6 steden 2400 deelnemers. Veel bekende Nederlanders waaronder Art Rooijakkers uit Geldrop zwaaien de deelnemers uit. Zangeres Anneke van Giersbergen uit Sint Michielsgestel loopt zelfs mee.

Ergens tussen elf uur 's avonds en één uur 's nachts, start ook Annelies aan haar rondje van 40 kilometer rond Tilburg. Ze is koploper in Tilburg wat betreft donaties. Ruim 6000 euro had ze donderdag al bij elkaar gesprokkeld. De nummer twee staat op ruim 3300 euro. "Tja", lacht Annelies, "dat komt ook omdat ik een donatie heb gekregen van 5000 euro!"

Wie die gulle gever is weet ze niet. "Het was anoniem. Ik heb werkelijk geen idee, maar ook buiten die rijkelijke donatie, heb ik dit jaar meer geld verzameld dan anders. Ik weet niet precies waar dat aan ligt."

De betrokkenheid van de Eindhovense Annelies bij vluchtelingen, gaat veel verder dan het wandelen van een sponsortocht. Al jaren zet ze zich in. "Net nadat ik trouwde, hebben we een vluchteling in huis genomen. Toen er kinderen kwamen, zijn we daarmee gestopt. Vijf jaar geleden begon het weer te kriebelen en zijn we verhuisd naar een klooster aan de Hoogstraat in Eindhoven, waar we meerdere vluchtelingen opvangen", vertelt ze.

Haar buur in Eindhoven is de organisatie Vluchteling in de Knel. Zij melden op hun site dat ze in meer dan driekwart van de gevallen een uitgeprocedeerde asielzoeker alsnog een verblijfsvergunning bezorgen door de papieren van die vluchteling op orde te maken. "De lijntjes zijn daardoor kort. En we hebben 3 kamers beschikbaar voor vluchtelingen die dringend behoefte hebben aan rust, aandacht en zorg", zegt Annelies.

"We hebben ons huis met ons gezin me twee kinderen ingeruild voor de hulp aan vluchtelingen", zegt ze alsof het de normaalste zaak van de wereld is. "Zoiets zit gewoon in je. Het zit in mij. Ik wil helpen het beeld van de vluchteling te veranderen. Het zijn mensen zoals jij en ik. Ik besef dat ik een druppeltje op een gloeiende plaat ben."

In de afgelopen vijf jaar heeft ze bijna 20 vluchtelingen opgevangen. "De één zit er een paar dagen, maar er zit ook een vluchteling die nog opgevangen werd door de zusters die hiervoor in dit klooster zaten. We hebben ook een crisiskamer. Die wordt echt in uiterste nood gebruikt. Die is naast onze slaapkamer, dat is niet ideaal. Die kamer is de laatste tijd ook steeds vaker bezet."

"Soms denk ik wel eens, waarom doe ik dit. Zeker als de communicatie stroef verloopt. Maar dan staat er ineens een jongen voor je deur te stralen omdat hij een statushouder is met een vast adres. Dat maakt mij blij en gelukkig, want maanden daarvoor lag hij hier nog depressief opgekruld in zijn kamer."