Als Anniek het deksel van het potje draait, neemt de spanning wat toe. Hoe zal dit Brabantse product smaken? Pindakaas wordt normaal gesproken gemaakt van pinda’s uit Argentinië, China of de Verenigde Staten.

Anniek wil Nederland, of beter gezegd Brabant, aan dat lijstje toevoegen. Ze experimenteert op haar land met zes soorten pinda’s. Slechts twee soorten sloegen de eerste keer aan. “Het klimaat is hier wat koud en nat. In warme landen gedijen ze beter.”

Toch wil ze het proberen. “We zijn een akkerbouwbedrijf. We telen aardappelen, uien. We willen iets nieuws neerzetten. Ik kwam uit bij de pinda. Het begon allemaal in mijn moestuin.”

Daarna ging ze verder op het land. Vijfduizend pinda’s gingen vorig jaar naar speciaalzaak De Pindakaaswinkel. Daar werden ze met de hand gepeld en thuis in de oven werden de pinda’s gebrand. Het leverde twaalf potjes Brabantse pindakaas op.

Slechts één potje is er nog over en daar mogen wij nu uit proeven. Een stokje gaat in de pot en na een flinke draai, komt Anniek met een klodder pindakaas aanzetten. Het proeven kan beginnen. En onze verslaggever is enthousiast: “Het doet mij denken aan de 100 procent pindakaas, maar dan ietsje dikker. Het zit tussen de gewone en de 100 procent pindakaas in. Heerlijk."

De Pindakaaswinkel kan niet wachten om nog meer potjes op de markt te brengen. Dit jaar moet de tweede oogst hetzelfde opleveren, maar het zit wat tegen. “Het is niet de zomer die we gewend waren." Om dat aan te tonen, steekt Anniek de riek onder wat pindaplanten. De pinda’s groeien onder de grond. “Kijk hier zit wel iets onder en bij deze is het minimaal.”

Onder de plant bungelen wat pindadoppen. Binnenin zitten witte pinda’s die nog niet rijp zijn. Ze spatten uiteen zodra Anniek erop drukt. “We gaan iedere week kijken. Wat gaat-ie doen? Ik durf niet te zeggen of het dit jaar gaat slagen. Het is echt experimenteren en pionieren.”