Stellen blijven gedwongen bij elkaar door woningnood: 'Geen huis te vinden'
Het is een veelbesproken onderwerp in haar praktijk Jit-Coaching & Mediation. Dagelijks praat Ingrid met stellen die problemen ervaren in hun relatie, waarbij de forse huizenprijzen een grote belemmering vormen.
"Als de relatie bij jongere stellen echt niet goed meer gaat, zouden ze er normaal gesproken voor kiezen om niet meer bij elkaar te blijven", zegt de therapeute. "Maar momenteel is het heel lastig om uit elkaar elkaar te gaan omdat het financieel bijna onmogelijk is een ander huis te vinden. Daarom besluiten ze in relatietherapie te gaan, in de hoop dat er iets te redden valt."
"Kinderen zitten in een gezinssituatie met veel stress, ruzies en korte lontjes."
Dit geldt niet alleen voor twintigers en dertigers. Ook oudere stellen met kinderen lopen tegen hetzelfde probleem aan, stelt Ingrid. "En dat maakt het nog lastiger, omdat daar kinderen bij betrokken zijn. Ze zitten in een gezinssituatie waarbij hun ouders eigenlijk niet meer bij elkaar willen zijn, waardoor er veel stress, ruzies en korte lontjes ontstaan."
"De onmacht is groot", vervolgt ze. "Een vrouw die parttime werkt en drie kindjes heeft, zoek daar maar eens een huis voor. Dat is niet te doen. De situatie bepaalt voor jou de keuze die je moet maken, terwijl dat niet jouw keuze is. Het is een uitzichtloze situatie."
"Er is een leeftijd waarop jongeren op eigen benen willen staan."
Ook voor jongeren is het volgens Ingrid belangrijk dat ze op zichzelf kunnen gaan wonen en hun vleugels kunnen uitslaan.
"Er is een bepaalde leeftijd waarop jongeren op eigen benen willen staan. Dat wordt nu beperkt door die absurd hoge huizenprijzen. Als je noodgedwongen een soort van gevangen blijft in een omgeving waar je niet wilt zijn, dan is dat later echt van invloed op hoe je in het leven staat. Ook al heb je het goed bij je ouders."
"Ik zou een hotel willen kopen en alle kamers verhuren."
Laatst nog had Ingrid een jong stel van 26 in haar praktijk dat dolgraag wil gaan samenwonen. "Ze hadden 35.000 euro gespaard, geld dat bedoeld is voor meubeltjes en de inrichting. Maar dat bedrag moeten ze al boven de vraagprijs bieden, om in aanmerking te komen voor een appartementje. En dan nog grijpen ze mis. Dat is natuurlijk vreselijk frustrerend."
Het is een probleem waar niet snel een oplossing voor is en het gaat Ingrid aan het hart. "Ik heb al vaker tegen m'n cliënten gezegd: als ik geld had, zou ik een hotel willen kopen en alle kamers zou verhuren, zodat iemand de tijd heeft om rustig wat anders te gaan zoeken."