Jack had nooit eerder zoiets meegemaakt. De eigenaar van een paardenrusthuis in het buitengebied van Maarheeze was woensdag bezig om het wintervoer naar binnen te halen. "Ineens begon het te regenen en te waaien. Het hagelde zo heftig dat de tractor niet eens meer te horen was."

Vanuit een rode 'vuurzee' boven hem schoten bliksemschichten alle kanten op. Jack besefte meteen dat de paarden die hij in de verte op een rij zag liggen, geraakt waren door de bliksem.

"Het is niet te geloven, zo vlug als het ging." Hij vermoedt dat een van de paarden geraakt is door de bliksem en dat het daarna is overgeslagen naar de andere paarden. "Ik denk dat ik geluk heb gehad dat het bij zeven paarden gebleven is."

Sinds een jaar of vijf runt Jack Ogier het rusthuis voor paarden in Maarheeze. "Hier hebben ze de ruimte, ze hoeven niets meer, krijgen voldoende beweging en worden soms door hun eigenaars ook nog bereden."

Woensdag moest hij de eigenaren van de zeven getroffen paarden het slechte nieuws brengen dat hun paard was overleden. "Ik dacht eerst dat hij een grapje maakte", zegt Rosalin Taormina. Met een betraand gezicht knielt ze bij haar veertien jaar oude paard.

"Gisteren was een heel zwarte dag. De enige troost die we hebben is dat de paarden niet geleden hebben. Het is zo snel gegaan." Vanuit haar woonplaats Ospel komt ze afscheid nemen van haar paard. "We hadden een heel speciale band. Hij heeft me door een hele moeilijke periode heen geholpen."

Een van de getroffen paarden zou in april een veulen krijgen. Het is het paard van Maddy, de dochter van Jack Ogier. "Ik kan nog steeds niet bevatten wat er is gebeurd." In tranen streelt ze haar paard, nog net voordat het samen met de andere dode dieren wordt bedekt met een plastic zeil. Vrijdag worden ze opgehaald door een vrachtwagen van destructiebedrijf Rendac.