Week na bliksemdrama waarbij 7 paarden overleden is de pijn nog groot
Het afschuwelijke ongeluk gebeurde een week gelden, op woensdagmiddag. Het weer sloeg om en eigenaar Jack Ogier zag hoe bliksemschichten alle kanten uit vlogen. De bliksem sloeg in en zeven paarden kwamen zo om het leven. Eén daarvan was van zijn dochter.
"Mijn moeder hoort dat hartverscheurende gehuil nog steeds."
Maddy kan moeilijk over het ongeluk praten. Daarom voert broer Jordy (18) het woord. "We hoorden over het ongeluk toen we allebei nog op school zaten", vertelt hij. "Mijn zusje had via via al gehoord dat er iets mis was bij het bedrijf. Uiteindelijk werd ze gebeld door mijn moeder en die vertelde het slechte nieuws. Maddy ging helemaal kapot. Mijn moeder hoort dat hartverscheurende gehuil nog steeds."
Dat haar Artoga een veulentje verwachtte, maakt de situatie voor iedereen nog pijnlijker. De bevruchting van merrie Artoga was namelijk een cadeau van Maddy’s opa en oma. "Die inseminatie hebben mijn opa en oma betaald. Als Artoga een veulen zou krijgen, hadden we een mooie herinnering. Voor als mijn opa en oma er op een dag niet meer zijn."
"Ik heb een paar nachten niet kunnen slapen."
Hoewel Jordy zelf geen enorme paardengek is, heeft de gebeurtenis ook hem diep geraakt. "Ik ben kort na het ongeluk samen met mijn zusje gaan kijken bij de paarden. Dat was zo akelig. Het weer was heel onstuimig. Het was donker, het miezerde en waaide. Er lagen allemaal dode, verstijfde paarden op een rij en hun eigenaren zaten er gehurkt en huilend naast. Het leek wel een filmscène. Ik heb er de eerste paar nachten gewoon niet van kunnen slapen."
Om de verdrietige Maddy een hart onder de riem te steken, heeft een goede vriendin van haar moeder een doneeractie opgezet. Zo kan ze straks een nieuw paard kopen. Al staat haar hoofd daar nu nog niet naar. Jordy denkt dat zijn zus tijd nodig heeft.
Wel doet het haar goed om te zien hoeveel mensen meeleven met de familie. Kaartjes en tekeningen van mensen die geraakt zijn door de gebeurtenis. Maar er zijn ook mensen die de schuld bij de familie leggen. "Daar trekken wij ons niks van aan", zegt Jordy. "Paarden zijn buitendieren. Ze horen buiten in de wei. En wat nou als ze binnen in een schuur hadden gestaan? Dan was die in brand gevlogen en konden ze geen kant op. Wij hadden niets anders kunnen doen. Want hoe groot is nou ook de kans dat zoiets gebeurt."
Bekijk hier hoe de sfeer kort na het ongeluk was bij het paardenrusthuis: