"In mijn familie zou snel een sterfgeval plaatsvinden", leest Beaard voor uit zijn boek. Hij schreef het in de periode dat Nederland op slot zat, door de coronapandemie. "Trui woonde in een dijkhuisje in Bokhoven, samen met haar bok en geit. Ze kon schelden als de beste", vertelt de historicus. "Iedereen die langs haar huisje kwam, werd nageroepen. De dorpelingen waren een beetje bang voor haar."

"Het verhaal van Trui is zo'n verhaal dat van generatie op generatie is doorgegeven", aldus Beaard. "Dus best moeilijk omdat met feiten te onderbouwen. Heel anders is dat bij het verhaal en onderzoek naar Het vrouwke van Wezel. Die familie met die achternaam speelde een eeuw geleden een belangrijke rol bij de ontdekking van prehistorische vuurstenen in de Drunense Duinen. Ze steunden de toen 16 jarige Jan Ossewaarde uit Vlijmen die de eerste vuurstenen vond."

"Na zijn overlijden werd het zoeken naar vuurstenen overgenomen door de Drunense dominee Van der Vlugt", vertelt Beaard verder. "Tot aan de oorlog zijn er in de Drunense Duinen bij het gehucht Fellenoord rond de zesduizend prehistorische vuurstenen gevonden."

Het boek verschijnt eind oktober. "Natuurlijk is het voor iedereen", benadrukt Beaard. "Maar in het bijzonder is het een boek geschreven voor de inwoners van de regio Heusden. Het gaat om verhalen die zich in hun 'achtertuin' hebben afgespeeld. Verhalen en de geschiedenis van oude dorpskroegen tot en met circussen die repeteerden in een tramremise."

Het terrein van de Abdij Mariënkroon is een enorme achtertuin, met bijbehorende geschiedenis. "Het klooster werd begin 20e eeuw gesticht", vertelt Beaard. "Na een bewogen geschiedenis en de teruggang van het kloosterleven is in 2002 het kloostercomplex overgedragen aan de Focolarebeweging, die er een leefgemeenschap van heeft gemaakt." Op het terrein van de voormalige abdij ligt ook de begraafplaats, waar de voormalige bewoners van het klooster begraven zijn.

In de omgeving van Heusden lagen de verhalen voor het oprapen, lijkt het. "Een legende is de verschijning van Maria in de 12 eeuw, aan een boer in Elshout. Ook over de hondenkar schrijf ik, dat destijds het paard voor de armen werd genoemd. Tot in de Tweede Wereldoorlog was de hondenkar een normaal verschijnsel. Allerlei lasten en vrachten werden per hondenkar vervoerd. De honden liepen voor of onder de kar."

Nog heel even komt Beaard terug op Trui de Waarzegster. "Ze heeft iedereen allerlei voorspellingen gedaan, maar dat ze op negenentachtigjarige leeftijd in het Psychiatrisch Ziekenhuis Voorburg in Vught werd opgenomen had zij van haarzelf niet voorzien."