Duizenden kilometers heeft Mari van Heeswijk de afgelopen jaren gewandeld met zijn vrouw. "Als ik alles bij elkaar optel, kom ik toch wel aan de 15.000 kilometer", vertelt Mari zittend op het bankje bij zijn zelfgebouwde monument.

"Ik ben hieraan begonnen als herinnering aan onze wandeltocht naar Santiago de Compostella in 2009. Daarna hebben we nog veel meer tochten gelopen en zo is het monument stukje bij beetje gegroeid tot wat het nu is: een pleisterplaats."

Op de vraag of de gemeente Heusden, waar Haarsteeg bij hoort, toestemming heeft gegeven voor het opmerkelijke bouwwerk antwoordt Mari: "Het staat er al elf jaar dus dan zou het toch wel goed zijn. Anders hadden ze al lang aan de deur gestaan. Ik heb bij ons thuis vroeger geleerd: als je aan de gemeente iets vraagt dan mag je niks, vraag je niets dan mag alles. Hoezo, een kunstcommissie?"

"Er heeft geen auto tegenaan gezeten", benadrukt Mari als hij op de scheuren wijst in het monument. "Het zijn de routes die ik op die manier in het steen zichtbaar maak." Routes, die Mari de afgelopen jaren heeft gelopen door Spanje, Franrijk, Portugal en Nederland. "Blaren heb ik nooit gelopen en mijn vrouw ook niet. We hebben altijd op de markt gestaan dus we waren wel wat gewend."

Symbolen van de Camino, zoals de wandeltocht naar Santiago de Compostella ook wel wordt genoemd, zijn er ook volop op het poldermonument terug te vinden. "Dat is de Sint Jacobsschelp", aldus Mari, wijzend op een schelp die in het geel is uitgevoerd en bovenop de stenen massieve kolom ligt. "Dat botje hier is van een pelgrim die het niet meer volhield, dat ik ingemetseld heb. Maar, da's een grapje."

Blikvanger aan de drukke doorgaande polderweg tussen Elshout en Haarsteeg is de houten richtingaanwijzer, die vier meter hoog boven het monument uitsteekt. Naar alle richtingen wordt aangegeven waar welke plaats ligt én hoeveel kilometer het wandelen is vanuit Haarsteeg. Bovenop de richtingaanwijzer staat ook een kruisje dat verwijst naar Cruz de Ferro op de Camino Francés (de Franse route).

"Pelgrims op die route hebben door de jaren heen bergen stenen rondom dat ijzeren kruis gelegd. Als je een steen achterlaat, laat je ook een last achter die je in je leven meesjouwt", vertelt Mari die zegt dat hij nog wel tien jaar wil blijven lopen. "Maar ik ben al achterin de 70, dus daar twijfel ik wel een beetje aan."