Tilburg werd op 27 oktober 1944 bevrijd, maar dat betekende niet dat de oorlog voorbij was. Veel slachtoffers in de stad vielen in de maanden ná de bevrijding door bombardementen, beschietingen, neerstortende 'vliegende bommen' - V-1’s - of door achtergebleven mijnen of granaten. Dat geldt ook voor de zussen Anneke en Stans van Dijk.

Met de twee zussen kwamen die ochtend in februari nog twintig anderen om het leven. Er vielen negentien zwaargewonden en zo'n honderd mensen raakten lichtgewond. In de kapel aan de Burgemeester van Meursstraat was net een kerkdienst bezig toen de verdwaalde V-1 bom naar beneden kwam.

De verhalen van de zussen Van Dijk zijn twee van de vele verhalen die het Regionaal Archief Tilburg sinds mei vorig jaar heeft verzameld, met als doel alle Tilburgse oorlogsslachtoffers een gezicht te geven.

'Tante Anneke en tante Stans'
In het geval van Anneke en Stans lukte dit dankzij de informatie van een achterneef van de zussen. Hij vertelde dat de namen van zijn oudtantes in gesprekken nog vaak voorbij komen. Altijd sámen, als 'tante Anneke en tante Stans'.

En zo zijn er nog veel meer mensen geweest die verhalen, foto's en andere documenten met het regionaal archief hebben gedeeld. Inmiddels heeft het archief hierdoor 253 van de 731 Tilburgse oorlogsslachtoffers een gezicht kunnen geven.

Dwangarbeider Andreas van Haaren
Dat geldt bijvoorbeeld ook voor dwangarbeider Andreas van Haaren die op 23-jarige leeftijd omkwam in het Duitse Wuppertal. Volgens de Duitse overlijdensakte overleed hij aan difterie. Zijn verhaal is ook via oorlogsbronnen.nl voor iedereen toegankelijk.

Het streven is om alle 731 verhalen van de Tilburgse oorlogsslachtoffers te vertellen. Het archief hoopt dit volgend jaar op 27 oktober, 78 jaar na de bevrijding van de stad, voor elkaar te hebben.

De oproep om verhalen, foto's en familiegeschiedenissen van Tilburgse oorlogsslachtoffers te delen, is daarom nog steeds actueel.

Reacties kun je sturen naar [email protected]?o.v.v. Wiki Oorlogsslachtoffers.