De grootste verwijten gelden gedeputeerde Van der Maat en de juridische afdeling van de provincie. Die zaten bij het sollicitatiegesprek met de ambtenaar waarin de mondelinge toezegging werd gedaan dat hij terughoudend gebruik mag maken van de dienstauto. Dat werd niet op papier gezet. Van Bijnen vond zelf een aantal ritten van en naar zijn huis in Bleskensgraaf vallen onder terughoudendheid. GS maakten er geen woord aan vuil. Van der Maat bood ruimhartig excuses aan aan Provinciale Staten.

Het was aan oplettendheid van het Brabants Dagblad te danken dat aan het licht kwam dat GS en de juridische ambtenaren jarenlang ten onrechte dachten dat Van Bijnen zijn privilege verdiende aan het feit dat hij lid was van het college van GS. Daar maakte hij deel van uit maar wettelijk was hij daar geen lid van.

Het is onbegrijpelijk dat jarenlang door iedereen zo’n verkeerde aanname kon worden gedaan. Elk half jaar worden de declaraties op de website van de provincie gezet. Weliswaar niet per rit uitgesplitst maar leden van Provinciale Staten die een controlerende functie hebben, hebben er ook nooit vragen over gesteld.

In een debat over de kwestie, vrijdag, schreeuwden ze moord en brand. Ouders die slachtoffer zijn van de toeslagenaffaire moeten terugbetalen en een topambtenaar komt er mee weg, was de strekking. Het zijn twee onvergelijkbare zaken, maar hun morele verontwaardiging is te begrijpen.

Er is een beeld ontstaan dat schadelijk is voor de politiek en daar maken de Statenleden zich terecht zorgen over. Waar ze zich zeker zoveel zorgen over moeten maken is hun eigen rol. Waarom hebben ze zelf nooit gecontroleerd, maar schrokken ze pas wakker nadat een krant dat had gedaan?

Moties van afkeuring die vrijdag werden ingediend vanwege de fouten die het college heeft gemaakt werden in meerderheid afgewezen. Ook het feit dat Van der Maat alleen zijn coalitiegenoten had geïnformeerd over het artikel dat over de kwestie in de krant gepubliceerd zou worden, werd hem door een meerderheid van Provinciale Staten niet nagedragen.

Drie uur debat over een kwestie die de integriteit van het provinciebestuur in hart raakt. Het enige resultaat is een onderzoek waarvan de gedeputeerde nu al verwacht dat het de hoofdrolspeler vrij zal pleiten.

Provinciale Staten moeten na gaan denken over hun eigen rol. Het is voor veel mensen al een diffuse bestuurslaag waar de laatste jaren vooral veel gedoe was, maar nu lijkt het vooral een tandeloze tijger. Zo’n tijger die brokken vlees krijgt toegeworpen, die door het ontbreken van een stevig gebit na uren kauwen vermoeide kaken heeft en al blij is dat hij wat binnenkrijgt.