Anita raakt inmiddels al bijna gewend aan de brieven. “We hebben nu twee keer zo’n verzoek gehad. De eerste keer hadden we nog wel medelijden. Die man schreef dat hij heel graag een huis wilde, maar er in de huidige markt niet tussen kwam. Zeker bij de jeugd hoor je dat soort verhalen steeds vaker, dus ik vond dat wel zielig.”

De tweede brief kwam uit een andere hoek. “Die was een stuk formeler en kwam van een handelaar. Die somde een boel voordelen op en bood gelijk 230 duizend euro.” Een mooi verhaal, maar of het Anita aan het twijfelen bracht? “Natuurlijk niet. Mijn man zei nog dat we dan flink wat winst zouden pakken. Maar vervolgens moet je voor veel meer geld iets terugkopen. Nou, ik heb die envelop gelijk weggegooid.”

En zo gaat het bij de meeste adressen, vertelt Maarten Grosfeld. Als voorzitter van NVM West-Brabant, de belangenvereniging voor makelaars en taxateurs, ziet hij hoe steeds meer mensen de ‘brievenstrategie’ inzetten. “Inderdaad om verschillende redenen. Aan de ene kant heb je de mensen die echt zelf op zoek zijn naar een huis, maar daar door de krappe woningmarkt niet in slagen. Dat is op zich niks nieuws. Zeker in populaire straten vragen geïnteresseerden al veel langer op deze manier om aan hen te denken als de bewoners ooit vertrekken.”

Maar waar dat soort verzoekjes nog wel op sympathie of zelfs medelijden kunnen rekenen, is dat bij de andere categorie vaak anders. “Meer en meer mensen zien huizen als een goede belegging. Vaak komen die investeerders daar ook open voor uit. En ze benadrukken de voordelen, zoals het overslaan van de makelaarskosten.”

Toch levert het volgens Grosfeld ook maar zelden iets op. “Dit is echt maar voor een enkeling interessant. Waar bemoei je je mee, zullen de meeste mensen denken. Ik bepaal zelf wel wanneer en aan wie ik mijn huis verkoop.”

Dat is ook de strekking van de stroom aan reacties op Facebook, onder een foto van een van de brieven. “Ik heb laten weten dat hij voor 1,3 miljoen euro mijn huis mag hebben. Dan ben ik er vanavond nog uit”, schrijft iemand. “Ik denk dat hij er nog over nadenkt, want heb nog geen reactie.” Een ander zegt de brief linea recta in de prullenbak te hebben gedeponeerd.

Zonde, want een andere gebruiker had het papier nog wel kunnen gebruiken: “Onze houtkachel is blij met dit soort brieven.”

Er is zelfs een bezorgde inwoner die na vijf brieven de politie in wil schakelen. “Maar het is gewoon toegestaan”, legt Grosfeld uit. “Je mag natuurlijk gewoon een brief sturen. En vragen of iemand toevallig zijn huis wil verkopen, is ook niet verboden.” De NVM-voorzitter verwacht dan ook niet dat de brieven snel zullen verdwijnen. “Het heeft een vlucht genomen en dat zal het ook nog wel even blijven doen.”