"Het is heftig, heel heftig", reageert Emilie Struble. Zij is de directeur van de vmbo-school De Rooi Pannen. Zij had tot afgelopen zomervakantie alle vier de jongens op school. "Zondag waren er al verschillende leerlingen die collega's hadden geappt of hun mentor een berichtje hadden gestuurd", vertelt ze over de impact die het nieuws had.

Ook zijzelf was geschrokken. "Ik denk dat iedereen al geschokt was door het nieuws op zich. En toen ik ook nog hoorde dat het om leerlingen van onze school ging... Poeh."

Maandagochtend zijn alle leerlingen opgevangen door hun mentor. Er is ruimte om met elkaar te praten en emoties te delen. "Dat was in elke klas anders. Sommigen waren heel open, in andere klassen was het lastiger. En er waren vooral heel erg veel vragen. Hoe is dit gegaan? Wat is er precies gebeurd? Vragen die wij ook niet kunnen beantwoorden."

Er is een gedenkhoek ingericht in de school. "Daar is voor iedereen de mogelijkheid voor de drie overleden leerlingen om een wens of groet achter te laten. Maar ook voor de jongen die nog ligt te knokken in het ziekenhuis. En iedereen doet dat op zijn eigen manier. Sommige leerlingen komen alleen, anderen zijn met de hele klas naar de supermarkt geweest om bloemen te kopen. De bloemenzee wordt met de minuut groter."

Niet alleen bij de vmbo-afdeling van de Rooi Pannen wordt stilgestaan bij het heftige ongeluk van afgelopen weekend in Helmond. Ook op het mbo waar drie van de vrienden sinds de zomervakantie op school zaten, is het ongeluk het gesprek van de dag.

Directeur René Megens vertelt dat in de klas van een van de jongens veel ruimte is gemaakt om met het verdriet om te gaan. "We zijn een praktijkgerichte opleiding, leerlingen werken hier graag met hun handen. We hebben afgesproken met de klas dat ze een maaltijd maken met elkaar."

Normaal gesproken doen ze dat voor gasten, maar die zijn maandag allemaal afgebeld. "Ze konden met elkaar koken en eten, en terwijl ze daarmee bezig zijn erover praten met elkaar." En dat werkt. "Er zijn wel extra docenten op de klas gezet en we merken dat er echt op een goede manier gebruik van wordt gemaakt."

Voor hun eigen emoties hebben de beide directeuren nog amper tijd gehad. "Ik moet eerlijk zeggen: voor nu was het allerbelangrijkst dat de kinderen en de collega's opgevangen worden", zegt Struble. "Maar ik ben zelf ook moeder. Mijn hart gaat uit naar alle leerlingen. Hoe geef je dit een plek? Het zijn zulke jonge jongens. Zó jong. Het moet echt nog even neerdalen."

LEES OOK:

Zestien jaar en toch achter het stuur: 'Pubers moeten grenzen opzoeken'

Stiefvader: Levi ging naar feestje en 's nachts stond de politie aan de deur