Het ziekenhuis gunt ons een exclusief kijkje op de cohortafdeling, zoals de afdeling voor coronapatiënten wordt genoemd. Er liggen mensen die te ziek zijn om thuis te blijven maar nog niet zo ziek zijn dat ze naar de intensive care moeten. Er komen ook patiënten terug van de intensive care die aan de beterende hand zijn, maar nog moeten aansterken.

Verpleegkundige Anouk heeft de dagdienst. Ze doet op de gang een blauw schort aan, zet een medisch mondkapje op en een beschermende bril en trekt handschoenen aan. Het is een vast ritueel voor ze een kamer opgaat.

Als ze een patiënt geholpen heeft, laat ze schort en handschoenen in de kamer achter. Op iedere kamer staat een vuilnisbak voor besmette kleren. Op naar de volgende patiënt, maar eerst natuurlijk weer een nieuwe schort aan. Zo gaat dat dag in dag uit. Er gaan per week honderden schorten doorheen.

“Dat voortdurend omkleden en constant met een benauwd mondkapje op werken, is best zwaar en ingewikkeld”, zegt Anouk. Ook de zorg voor de mensen is heftig. “Mensen kunnen van het een op het andere moment heel erg ziek worden. Dan sta je op zo’n geïsoleerde kamer en moet je snel zuurstof geven en een arts waarschuwen.” Anouk kan dan niet snel naar een collega lopen, want ze staat in een geïsoleerde kamer met kleding die besmet kan zijn. “Dan moet ik naar collega’s op de gang roepen om me te komen helpen.”

Anouk weet waar ze over praat. Al sinds corona het ziekenhuis binnenkwam, heeft ze op cohortafdelingen gewerkt. Maar sinds de begintijd is er wel wat veranderd. De waardering voor haar werk is heel wat minder geworden, zeker van buiten het ziekenhuis. Het applaus is verstomd.

Ook zijn er steeds vaker problemen met bezoekers van patiënten die zich bijvoorbeeld niet aan de bezoekregels willen houden. “Ik moet hier tijdens het bezoekuur vaak politieagent spelen en dat frustreert. Laatst nog was er te veel familie bij een patiënt op bezoek. Ik vraag die dan vriendelijk om te vertrekken, maar dan staan ze je in je gezicht uit te lachen. Toen heb ik de beveiliging maar gebeld.”

Collega-verpleegkundige Bilal heeft de avonddienst. Hij is rond drie uur weer met frisse moed begonnen. Eerst maar eens even hallo zeggen tegen de patiënten die hij vandaag gaat verzorgen. “Het is hartstikke druk, maar eerlijk gezegd is het altijd druk in de zorg”, zegt hij relativerend. “Toch is het nu wel extreem.” Dat komt niet alleen door de toestroom van patiënten, maar ook door het hoge ziekteverzuim.

Bilal ziet collega’s uitvallen met burn-outachtige klachten of ze krijgen corona. ”En die gaten moeten wij allemaal weer opvullen, dat vraagt veel van het team." Zelf blijft hij er rustig onder. ”Ik zie wel wat er gaat gebeuren. Als ik nu heel onrustig in mijn hoofd zou zijn, dan was dat met deze werkdruk een giftige cocktail. Ik heb gelukkig een rustig karakter."

Anouk controleert intussen patiënt Betty. Die werd ruim een week geleden opgenomen met corona. “Ik was heel erg ziek en verschrikkelijk benauwd." Nu gaat het weer wat beter. Anouk meet de bloeddruk en checkt het zuurstofgehalte. En ze heeft goed nieuws voor Betty: het zuurstofgehalte is op het moment prima.

De 62-jarige patiënt zag de afgelopen dagen hoe druk de verpleegkundigen het hebben. “Ze lopen echt de benen onder hun kont vandaan. En toch doen ze er alles aan om het de patiënten naar de zin te maken. Niks is hier te veel.”

Anouk moet intussen toch weer door. Een hoogbejaarde patiënt een paar deuren verder vraagt haar volle aandacht. De man is heel erg ziek, maar wil niet meer naar de intensive care. “Hij zal het waarschijnlijk niet halen”, vreest ze. Ook dat is de realiteit van de corona-afdeling.

Of Anouk het allemaal nog volhoudt? De verpleegkundige slaakt een diepe zucht. “Goeie vraag. Nog wel, maar dat je het aantal besmettingen zo ziet oplopen is wel zwaar. Dan denk ik: daar gaan we weer.“

Daar ligt ook precies de zorg van Longarts Wielders. “De onzekerheid over hoe het de komende tijd zal gaan, zorgt voor veel psychische druk bij de medewerkers. Ze hebben het allemaal al eens meegemaakt.”

Het Catharina Ziekenhuis heeft deze week een tweede afdeling omgebouwd tot cohortafdeling. Daarmee is de capaciteit voor coronapatiënten die op een cohortafdeling verpleegd worden, opgetrokken tot 48 bedden. “Ik ben bang dat het volgende week al niet meer genoeg is. En dus moeten we nu al weer nadenken over wat dan.”

Omroep Brabant zendt zondag op tv een korte documentaire uit over de cohort-afdeling van het Catharina Ziekenhuis in Eindhoven. Deze is te zien om 11.40, 13.48 en 15.55 uur.