“Ik kan mensen niet naar de baan toe gaan trekken he”, verzucht hij. Jules benaderde allerlei verenigingen in Bladel, vroeg het aan verschillende mensen en er verscheen een artikel in de lokale krant. Maar niemand lijkt de spreekwoordelijke kar rondom de ijsbaan te willen trekken.

Hij verzucht: “Ik vind het verschrikkelijk. Ik heb het altijd graag gedaan. Het zou zo jammer zijn als de prachtige locatie midden in het dorp verloren zou gaan.”

Broers heeft nog steeds hoop dat iemand de taak op zich wil nemen. Er zijn best mensen die een dagje willen helpen. Maar de ijsbaan aanleggen en alles regelen, blijkt voor de meeste mensen te veel van het goede. Want ijsmeester zijn is best hard werken. “Vroeger toen ik nog bij de voetbalclub zat, ging dat allemaal makkelijker. Maar mensen hebben het druk en iedereen moet overdag werken”, is zijn verklaring.

In 1980 kwam het idee vanuit de voetbalvereniging Bladella om een ijsbaan te maken in het dorp. Ze hadden geen voorzieningen, maar toch lukte het. Ze moesten bij de brandweer slangen lenen en die moesten nog met de hand worden gesjouwd. Alles ging handmatig. Maar de ijsbaan bleek een ongekend succes voor jong en oud in Bladel en dus gingen de vrijwilligers en Jules jarenlang door.

Inmiddels is het allemaal een stuk gemakkelijker. Er staat een schaftkeet vol spullen in een loods te wachten. De slangen liggen klaar, er is een waterput bij de school en er is stroom. Alleen de ijsmeester blijft uit. “Er moet toch iemand zijn die in de vut zit of zo die daar tijd voor heeft”, zegt Jules.

Want tijd heeft een ijsmeester wel nodig, weet Jules. “Als het vroor begonnen we om zeven uur ’s avonds met spuiten en dan gingen we door tot een uur of twee, drie ’s nachts. Dan even naar huis en dan was ik ’s ochtends om zes uur weer terug bij de ijsbaan om nog meer water te spuiten. Om een uur of negen kwamen de eerste klassen van de school al schaatsen.”

Het tekort aan ijsmeesters is niet alleen een Bladels probleem. In het hele land zijn volgens de schaatsbond KNSB honderden natuurijsmeesters nodig.

“Mensen vragen in de zomer al wanneer de ijsbaan komt. Dat is geweldig. Ik vind het zo jammer dat er geen opvolger is.” Zelf kan hij het onder andere door gezondheidsproblemen niet meer doen. “Ik ben 72. Ik heb een hartoperatie gehad en moet aan mezelf denken. Maar ik vind het jammer dat de ijsbaan op deze manier met de stille trom vertrekt.”

Wie interesse heeft in de functie van ijsmeester in Bladel, kan contact opnemen met de redactie. Wij brengen je vervolgens weer in contact met Jules.

LEES OOK: IJsmeester Jules stopt ermee en juist deze winter mag hij geen ijsbaan openen