Inge hoort 11 jaar na nierdialyse van VGZ dat vervoerskosten worden vergoed
Tien jaar lang was Inge regelmatig in het Grootziekengasthuis in Den Bosch te vinden. Uit bittere noodzaak lag ze steeds vier uur aan een apparaat om haar nieren schoon te spoelen, en dat drie keer per week.
"Zonder die dialyse kon ik niet, dan begaven mijn nieren het."
"Die dialyse had ik absoluut nodig, anders begaven mijn nieren het", blikt Inge terug. "Zelf rijden lukte me niet, ik had een speciale taxi nodig."
Zeven jaar geleden kreeg Inge, na lange tijd op een wachtlijst te hebben gestaan, een nieuwe nier via een transplantatie. Alles werkt nu weer perfect en de dialyses behoren tot het verleden.
Ze is redelijk verbijsterd dat de afhandeling zó lang is blijven liggen, en dat de zorgverzekeraar de elf jaar oude informatie gewoon afhandelt alsof het gisteren is gebeurd.
De kosten voor de ritten hoefde ze gelukkig nooit zelf te betalen, want het ziekenhuis vroeg destijds de vergoeding hiervoor aan bij VGZ.
'Uw zorgverlener heeft een aanvraag voor een machtiging naar ons opgestuurd. Deze hebben wij op 23 december 2009 ontvangen', staat er in de brief. Vervolgens valt er te lezen: 'De aanvraag voor zittend ziekenvervoer in verband met nierdialyse is goedgekeurd. Bestemming: Grootziekengasthuis in Den Bosch'.
"Dat ziekenhuis bestaat niet eens meer", zegt Inge. "Waar dit ineens vandaan komt, het is heel absurd." De locatie in de Bossche binnenstad sloot in 2011 de deuren. Enkele jaren later werd het pand gesloopt.
De brief confronteert Inge met een periode waar ze redelijk getraumatiseerd op terugblikt. "Ik ben nog altijd chronisch ziek", zegt ze. "Door die dialyse zijn er zenuwen beschadigd, waardoor ik polyneuropathie heb gekregen."
"Het was overleven in plaats van leven, en die brief brengt alles weer terug."
De zenuwen in haar voeten zijn door deze aandoening voorgoed kapot. "Hierdoor moet ik met een stok lopen", aldus Inge. "Soms heb ik het gevoel dat m'n voeten ijskoud zijn, terwijl dat niet zo is. Dan is het weer net alsof ik op naalden loopt. Er valt niks meer aan te doen, ik moet ermee leren leven."
Ze wordt liever niet meer herinnerd aan die tijd. "Het was overleven in plaats van leven", zegt ze emotioneel. "En die brief brengt alles weer terug."
Inge kreeg dinsdag opnieuw post van VGZ, dit keer met de melding dat er vanaf volgend jaar met een andere zorgvervoerder wordt samengewerkt.
VGZ laat weten dat de financiële afhandeling voor het vervoer al lang is geregeld. De brief werd verstuurd, omdat er per volgend jaar gebruikt wordt gemaakt van een ander vervoersbedrijf.
Hoewel Inge geen nierfalen meer heeft en dus geen gebruik meer maakt van de taxiritten naar het ziekenhuis, geldt de doorlopende machtiging voor haar nog steeds. "Wij realiseren ons goed dat dit tot verwarring kan leiden bij onze cliënten. We gaan hier intern concreet mee aan slag, zodat dit niet nog eens gebeurt", aldus een woordvoerder van VGZ