Twee en een half jaar cel en vijf jaar zonder rijbewijs. Dat eiste de officier van justitie voor het doodrijden van de 28-jarige politieagent uit Asten. De man keek onder het rijden naar een kickbokswedstrijd op zijn telefoon. Ook zat hij te appen en keek hij op Instagram. Hij was zo druk met zijn telefoon dat hij de stilstaande politiewagen met knipperlichten op de A270 tussen Eindhoven en Helmond niet zag. De politiemensen waren daar gestopt om een aangereden das van de weg te halen.

Nachtmerrie
Voor zus Sanne van de doodgereden politieman werd het leven na het ongeluk een nachtmerrie. "Mijn leven is als een kaartenhuis ingestort."

Sanne had door alle stress een moeizame zwangerschap met veel complicaties. Na het ongeluk moest ze stoppen met haar werk als arts. Ze kon het niet langer aan om slechtnieuwsgesprekken met patiënten te voeren.

Irene, de vriendin van de omgekomen agent richtte zich in de rechtszaal rechtstreeks tot de man die haar vriend doodreed: "Wat bezielde jou? Hoe kan je iemand zijn leven afnemen?" vroeg ze. Extra wrang is dat de verdachte na het ongeluk foto's op Facebook plaatste waarop hij lachend achter het stuur van zijn auto zit. "Onvergeeflijk", zei Irene: " Jij hebt al mijn dromen afgenomen."

Ook voor jou
Ook de vrouwelijke collega van Jeroen, die bij het ongeluk was, kwam aan het woord: "Wij stonden daar zodat mensen veilig hun weg naar huis konden vervolgen, ook voor jou!", sprak ze geëmotioneerd. De agente heeft nog dagelijks last van het ongeval. "Sinds 24 oktober 2020 staat mijn leven stil, ik voel alleen pijn en machteloosheid. Ik kon niet eens blij zijn dat ik nog leefde", vertelde de politieagente in tranen.

Vader Jos mist zijn zoon Jeroen nog iedere dag. "Jeroen kon niet weten dat iemand zijn eigen pleziertjes belangrijker vindt dan de veiligheid van andere weggebruikers". Jos hoopt dat het ongeluk mensen ervan bewust maakt dat ze niet op hun telefoon moeten zitten achter het stuur: "Dan is de dood van Jeroen tenminste niet helemaal zinloos geweest."

Wat de nabestaanden vooral steekt is dat de verdachte amper berouw toont. De moeder van de doodgereden agent zei: "Neem alsnog je verantwoordelijkheid en stop met zout strooien in onze wonden."

Er waren geen tranen bij de verdachte, die werkt als verpleegkundige. Hij toonde amper emoties en bleef rustig en afstandelijk. Alleen in zijn slotwoord verklaarde hij: "Dit had nooit mogen gebeuren".