Wie hoopt de pont te kunnen gebruiken om naar de overkant van het water te komen, komt bedrogen uit. Herman en zijn collega’s zijn er wel, maar varen doen ze niet. Met een bak koffie in de ene hand en een worstenbroodje in de andere, doden ze de tijd. Al lange tijd zijn ze in conflict met hun baas. “Het gaat niet om loonsverhoging. Wij strijden voor goede arbeidsvoorwaarden, dat is het fundament van alles”, aldus Barneveld.

Eerder werd er ook al geprotesteerd. Toen mochten (brom-)fietsers en voetgangers nog wel mee over. Nu er nog altijd geen oplossing is, wordt de druk opgevoerd en ligt de pont stil.

De veerbazen staken zeker deze hele week, maar als het moet langer. “Dit doet zeer. Ook de klanten doen we hiermee pijn. Het kan in principe zo opgelost zijn, wij begrijpen niet waarom er zo moeilijk over gedaan wordt."

De stakers willen dat de cao die over een paar dagen verloopt, wordt verlengd. Werkgever Stichting Maasveren wil een eigen arbeidsregeling invoeren. Als reden voert voorzitter Jan van Loon aan dat er dingen zijn die anders moeten om bestaansrecht te houden. "We zijn een kleine stichting met maar twintig FTE."

Maar Herman en zijn collega's zien zo'n eigen regeling helemaal niet zitten: “Wij willen terug kunnen vallen op een cao waar alles in vastgelegd is en geen reglement dat zij eenzijdig kunnen wijzigen.” Volgens van Loon is dat laatste sowieso niet mogelijk en zou er sowieso voor het huidige personeel niks veranderen.

Voor nieuwe werknemers zouden onregelmatigheidstoeslagen anders worden geregeld. Barneveld en zijn collega’s zien dat helemaal niet zitten. “Wij willen geen verdeeldheid op de werkvloer. Gelijke monniken, gelijke kappen.”

Voor de werknemers is het verlengen van de cao de enige optie. "Het is geen onderhandeling als bij een loonsverhoging waarbij je elkaar tegemoet kunt komen in procenten. Hier valt niets te onderhandelen”, legt hij uit. Maar ook de stichting gaat er hard in en vindt een cao juist weer absoluut geen optie.

Van Loon doet binnenkort opnieuw een poging om met een delegatie van de werknemers om de tafel te gaan. "We kunnen bijvoorbeeld toevoegen dat wij de veranderingen in de cao voor het openbaar vervoer ook doorvoeren.”

En dus lijkt de vraag: wie heeft de langste adem? Herman en zijn collega's zeggen niet te varen tot er een cao is. “Ja”, knikt hij overtuigend. “Dat zijn we zeker van plan.”