Het ging hem in zijn derde Dakar Rally vrij makkelijk af, misschien wel te makkelijk. Kistrijder Edwin Straver zei dat hij relaxed op zijn motor zat en was blij dat zijn vriendin Anja en zijn familie en vrienden uit Brabant waren gekomen om hem te zien finishen in Riyad. Maar dat zou nooit gebeuren.

Het bericht kwam die donderdag 16 januari 2020 als een donderslag bij heldere hemel. Edwin was in de elfde en voorlaatste etappe etappe gecrasht. Het ging als een lopend vuurtje door het bivak en niemand wist wat er gebeurd was. En hoe ernstig het was. De informatie druppelde langzaam binnen en ook de familie en vrienden bleven lang in het ongewisse.

“We stonden bij de finish van de voorlaatste etappen en kregen een telefoontje dat hij gevallen was, herinnert vriend Dick van Culenborg zich, die samen met de ouders van Edwin in de auto zat. “Ze vertelden dat hij onderweg was naar het ziekenhuis, maar verder was het heel onduidelijk. We stonden daar in de woestijn vol ongeloof.”

Wat familie en vrienden toen nog niet wisten, was dat het ongeval van Edwin zeer ernstig was. Mirjam Pol, een zeer ervaren Dakar-rijdster ontdekte dat snel toen ze als een van de eersten met haar motor op de plek van het ongeluk was. Straver werd toen gereanimeerd.

“Een teamgenoot hield mij aan en zei dat het om een Nederlander ging”, zo vertelt ze. “Of ik met hem wilde praten. Ik ging er dus van uit dat hij nog bij kennis was. Edwin lag ook in een normale houding. Maar toen keek ik in zijn helm en zag ik dat het klaar was.”

Later in het ziekenhuis werd die keiharde boodschap ook duidelijk bij zijn naasten. Edwin was hersendood. “Hij is heel stom ten val gekomen en heeft zijn nek gebroken”, zegt vriend Dick hierover.

Het nieuws verspreidde zich als een lopend vuurtje en er ging een koude rilling door het bivak. De verslagenheid was groot, want Edwin was geliefd in het Nederlandse kamp. “Ja, de impact was groot”, zegt Mirjam Pol. “En nu nog. Het is hartstikke mooi wat we hier doen, maar er zitten risico’s aan.”

Edwin Straver werd op 22 januari naar Nederland gerepatrieerd en hij overleed twee dagen later in het Jeroen Bosch Ziekenhuis in Den Bosch. “Ze hebben hem laten gaan”, zegt Van Culenborg. “Het was niet meer te herstellen want hij had na het ongeluk waarschijnlijk al tien minuten geen hartslag gehad.”

“Je weet in je achterhoofd dat dit kan gebeuren, maar het is toch onvoorstelbaar”, vervolgt de vriend van Straver. “En als je dan hier in Saudi-Arabië bent, komt het allemaal weer boven. Heel veel mensen kennen het verhaal, spreken mij erop aan en halen herinneringen op. Dat is best confronterend en het doet nog altijd pijn.”

Edwin Straver werd 48 jaar oud.