In 2022 komt de politie in onze provincie enkele tientallen agenten te kort, zowel op straat als op het bureau. Die tekorten zouden in 2025 weggewerkt moeten zijn, maar op de korte termijn wordt de situatie er niet beter op: "Vorig jaar waren we nog wat hoopvoller, maar de cijfers laten een negatiever beeld zien dan vier maanden geleden", zo zegt Manon van Rosmalen van de Politie Oost-Brabant.

'Gestaag aan het krimpen'
In het westen van de provincie herkennen ze het. “We zien nu een tekort ontstaan bij het blauw op straat en in de opsporing”, vertelt Peije de Meij van de politie Zeeland-West-Brabant. Het einde is nog niet in zicht: “We zijn gestaag aan het krimpen en verwachten dat we dit jaar en volgend jaar verder in die dip raken.” Reden is de uitstroom van personeel, die sneller gaat dan de instroom van nieuwe agenten.

Manon van Rosmalen: “Overal in de organisatie zijn tekorten, het is een verspreid probleem. Ik ben trots op het werk dat we wel doen, maar niet alles lukt. Dat komt ook omdat we, met die beperkte capaciteit, het afgelopen jaar veel mensen kwijt waren aan bijvoorbeeld de inzet bij coronademonstraties en voor bewaken en beveiligen.”

Niet meer wachten op meldingen
Daarom moeten er keuzes gemaakt worden. Van Rosmalen ziet het 'verbindingswerk' als eerste sneuvelen: “Het werk in de wijk wordt als eerste minder. Gesprekken met jeugdgroepen, het aanpakken van specifieke problemen, daar wil je mensen voor vrijmaken. Maar bij te grote krapte kun je naast het werk in de noodhulp bijna niet meer investeren in dat contact, de preventie en de verbinding in de wijken. Dan wordt het een kwestie van roosters vullen, vaak ten koste van dit werk."

De Meij vult die roosters in West-Brabant sinds oktober op een nieuwe manier. Agenten die met een portofoon op een klus wachten zijn verleden tijd. “Wachten op meldingen is inefficiënt, het is niet meer van deze tijd”, vindt De Meij.

Nu gaat degene die in de buurt van een melding is een kijkje nemen, dat kan dus een wijkagent maar ook een leidinggevende zijn. “Vroeger kon er bij een ongeluk een politieauto passeren, die naar iets anders onderweg was. Dat is heel raar. Nu gaat die auto er gewoon als eerste naartoe.” De werkwijze zou voor een positief gevoel en enthousiasme bij het personeel zorgen.

'Snelle winstpakkers'
Ondanks dat worden de komende jaren uitdagend, denkt De Meij. “We hebben in West-Brabant veel te maken met ondermijnende drugscriminaliteit, bijvoorbeeld in de kleinere havens. Iedereen kijkt altijd naar Rotterdam en Antwerpen, maar wij hebben dezelfde problematiek en minder mensen." Ook verwarde personen vragen veel tijd en aandacht van de politie. Wat betreft dat laatste hoopt De Meij in de toekomst op een grotere rol voor de zorg: “De zorg zou op zo’n melding af kunnen gaan, in plaats van de politie.” Al begrijpt hij dat de zorgsector ook haar eigen problemen heeft.

Volgens Manon van Rosmalen speelt het feit dat veel politiemensen met pensioen gaan en de capaciteit van de politieacademie (hoeveel studenten kunnen er aan de slag) de eenheid ook parten: "In onze eenheid is de uitstroom groter dan verwacht en de instroom vanuit de politieacademie niet zo groot.”

Daarom wordt er ook daar gezocht naar oplossingen. “We kijken naar de snelle oplossingen, wat zijn de winstpakkers?” Een van die ‘winstpakkers’ is de inzet van vrijwilligers. In heel Brabant heeft de politie er 400, in Oost-Brabant willen ze er de komende periode nog eens 100 bij, van 200 naar 300. “Dat geeft lucht, het is heel welkome capaciteit.”