Marijke houdt van problemen oplossen en maakte daar haar werk van
Moedeloos wordt Marijke niet van alle problemen die ze tegenkomt. "Het geeft mij juist energie om in actie te komen." En dat komt goed van pas bij haar werk als begeleider van mensen met schulden, daklozen, werklozen en mensen met gezondheidsproblemen.
"Ik raak niet gestrest maar juist extra gedreven door problemen."
"Zo ben ik nu bezig met een echtpaar die beiden slecht zien, een van hen is daarnaast verstandelijk beperkt. Ze hebben een groot wantrouwen richting instanties, omdat er in het verleden veel is misgegaan."
Monter vertelt Marijke verder: "Voor 1 april moet ik onder meer vervangende woonruimte voor hen gevonden hebben. Ik raak hier niet gestrest van maar juist meer gedreven om het te regelen. Het gaat mij lukken."
In haar vrije tijd gaat ze gewoon door met het oplossen van problemen. Als zorgmedewerker wil ze haar collega's helpen bij obstakels. Ze ziet dat veel van overbelast raken door alle regels. Samen met vijf andere 'idealisten uit de zorg' startte ze vier jaar geleden de Facebookpagina Zorg in Actie. Inmiddels heeft die pagina meer dan 30.000 leden.'
"Samen weten we zoveel meer dan alleen."
De site is bedoeld voor mensen die in de zorg werken en op de hoogte willen blijven van wat er binnen hun sector speelt. "In het begin kreeg ik vaak privéberichten met vragen. Toen heb ik die vragen, met toestemming, gedeeld op 'Zorg in Actie'. Uit allerlei hoeken kwamen dan tips, en weetjes van andere zorgcollega's. Ideaal want samen weten we ontzettend veel en ik raak ik ook niet overbelast", lacht ze.
Vragen die voorbij komen gaan bijvoorbeeld over werktijden. "Ik herinner me vooral het antwoorden", zegt Marijke "Bijvoorbeeld dat werktijden niet zomaar aangepast mogen worden. Daar moet eerst de ondernemingsraad goedkeuring aan geven. En een werkgever mag een zieke werknemer niet dwingen te werken. Daar gaat een bedrijfsarts over."
"We zijn vaak losse clubjes die elkaar niet begrijpen"
Marijke wil ook graag inspireren. "Er lukken dus veel dingen wel, maar je moet dan wel in actie komen." Ze constateert dat er een verschil is in de houding van haar leden voor corona en na. "De zorg bestaat uit heel veel aparte clubjes met vaak een eigen CAO. Vaak spreek je vooral collega's binnen je eigen clubje. Voor corona was er nog wel eens rivaliteit. Waarom staakt het ziekenhuispersoneel? Wij in de gehandicaptenzorg zouden moeten staken, wij hebben het nog slechter. Werd er dan geschreven."
Nu na twee jaar corona zien de verschillende zorgdisciplines hoe zwaar ze het allemaal hebben "Er is meer eenheid en begrip", ziet Marijke "Daar besteed ik moeiteloos mijn vrije uurtjes aan. Het is toch prachtig als we elkaar vinden in oplossingen en steunen waar we frustratie ervaren."