Rien heeft geen gemakkelijk leven gehad, vertelt zwager Mart. Nadat hij in 2004 een hersenstaminfarct kreeg, veranderde zijn hele leven. “Zijn karakter en gedrag veranderden compleet en hij raakte ernstig depressief. Zijn huwelijk strandde in 2017. Hij heeft alle mogelijke behandelingen tegen depressie ondergaan maar niets kon hem helpen. Hij slikte veel medicijnen waaronder bloedverdunners. Hij beefde continu en kon op het laatst niet goed meer praten.”

Rien kon wel zelfstandig wonen en deed zelf zijn boodschappen, maar hij was eenzaam. Zijn twee zussen houden hem in de gaten, de een woont in Nuenen de ander in Asten. Als hij goed in z'n vel zit, komt hij ook naar zijn zussen toe. De zussen hebben de afspraak met Rien dat ze hem sowieso enkele keren per week bellen of appen.

Op 26 oktober lukt het niet om contact te krijgen, Elly voelt dat het niet goed zit en rijdt met Mart naar Helmond. Als Mart en Elly bij het huis van Rien aankomen, brandt er nog licht in de achterkamer.

Bij binnenkomst zien ze bloed op de trap en in de eetkamer. “Mijn vrouw liep als eerste naar boven, wat ik mezelf nog steeds niet vergeef. Daar vond ze haar broer in de slaapkamer in een bloedbad, de hele vloer zag rood”, vertelt Mart. Ze bellen de huisarts, die uiteindelijk de politie belt.

Het lijkt erop dat Rien is gevallen, maar omdat de voordeur niet is afgesloten, denkt de politie aan een misdrijf. Elly en Mart moeten weggaan. De politie doet onderzoek en verzegelt het huis. Tot middernacht wordt er gezocht naar sporen.

Het lichaam van Rien wordt naar het Nederlands Forensisch Instituut (NFI) in Rijswijk gebracht voor sectie. Vier dagen later wordt zijn lichaam vrijgegeven en kan de uitvaart worden voorbereid. Het afscheid volgt.

Drie weken na het ongeval van Rien heeft de familie een afrondend gesprek met de recherche. Mart en Elly zijn opgelucht dat er geen sprake is van een misdrijf. Maar de rechercheur komt met een heel vervelend bericht.

Uit het onderzoek blijkt dat Rien die nacht vijf keer naar 112 heeft gebeld. In dertien minuten tijd belde hij vier keer. Tevergeefs, want met zijn noodkreten wordt niets gedaan. Mart: “Of ze hebben hem niet verstaan of niet serieus genomen, we weten het niet. Het is een trieste gebeurtenis die we maar moeilijk kunnen accepteren.”

Ook Kevin, de zoon van Rien, blijft met groot verdriet en vragen achter. “Het doet pijn om te weten dat iemand van wie je houdt, heeft moeten lijden. Dat had niet gehoeven.”

De familie heeft van de recherche een uitdraai gekregen van de gesprekken, die uiteindelijk niets hebben opgeleverd. Rien kreeg telkens de mededeling: "Let op, u houdt een telefoonlijn bezet."

Mart: “Dit is ons nu overkomen maar ik denk dat dit heel veel gebeurt. Dat mensen om hulp vragen en het niet krijgen. Ik begrijp wel dat er grapjassen zijn die de alarmcentrale bellen. Maar als iemand zo vaak belt, dan stuur je toch iemand?”

Hij vraagt zich af of het systeem wel waterdicht is en hij wijst op alarmcentrales in Engeland waar mensen een bepaalde toetsencombinatie indrukken, als ze niet kunnen praten. Zodat de alarmcentrale weet dat er iets ergs aan de hand is.

“In die hele kamer was zoveel bloed, hij lag er zo hulpeloos bij. Het is triest dat achteraf blijkt dat hij zoveel pogingen heeft gedaan om hulp te krijgen.”

Omroep Brabant heeft de meldkamer gevraagd om te reageren op het verhaal van de familie van Rien. Zij spreken van een tragisch incident maar geven uit privacyoverwegingen geen reactie op individuele gevallen. In onderstaande verhalen geven zij uitleg over hoe het in z'n werk gaat in de meldkamer.

In januari 2022 heeft de politie een app gelanceerd voor mensen die niet goed kunnen horen of spreken, zij kunnen via een app de meldkamer bereiken. Deze app kun je hier downloaden.

LEES OOK: Rien sterft nadat hij vijf keer 112 belde: zo kon het misgaan

LEES OOK: Een kijkje in de 112-meldkamer: 'Een ongelofelijke hoeveelheid leed'

LEES OOK: Geschokte reacties op Rien die doodbloedde nadat hij vijf keer 112 belde

OPROEP: Wil jij jouw ervaringen over 112-meldingen met ons delen? Stuur dan een mail naar de redactie van Omroep Brabant.