Vigo was bij vrienden in de wijk De Akkers om oud en nieuw te vieren. "We waren met een man of twintig, vijfentwintig. We waren samen aan het feesten, staken wat vuurwerk af en gingen weer verder met het feest."

Tot dat moment was er ook nog niks aan de hand. Rond vijf uur besloten de vrienden dat het welletjes was. Ze ruimden alles op en gingen naar huis. "Daarna vertrokken we naar huis. Mijn vrienden gingen linksaf, ik moest alleen naar rechts."

Vigo liep een heel stuk alleen over een verlicht fietspad en besloot toen de route te nemen door het parkje tussen de Barrierlaan en Johanna van Vlaanderenstraat. "Ik was keikapot. Ik dacht: dit is de snelste route, maar het bleek toch de langste te zijn", vertelt Vigo met de wetenschap van nu.

Want niet veel later werd hij in het pikkedonker te grazen genomen door een aantal nog onbekende daders. "Ik hoorde voetstappen achter me. Ik keek om en kreeg direct een klap tegen mijn hoofd met een fles."

Verhaal gaat verder onder de foto.

Vigo ging direct tegen de grond. Vanaf dat moment kan hij zich niet veel meer herinneren. "Ik weet nog dat ik drie jongens zag. Ze waren in het zwart gekleed. Een van hen droeg donkere Nike schoenen, een ander had lichtgrijze Nikes aan."

Vigo kon nog net zijn telefoon pakken om zelf eerst een van zijn vrienden te bellen en daarna 112. Een geluk bij een ongeluk: hij had de optie locatie delen op zijn telefoon aangezet zodat zijn vrienden hem konden volgen en dus snel konden vinden in het donkere parkje. "Meteen daarna ging het licht bij mij uit."

De jongen raakte bewusteloos. Terwijl zijn vrienden en inmiddels gewaarschuwde ouders zochten naar de daders, werd hijzelf naar het ziekenhuis gebracht. Daar werd hij acht uur later wakker. "Ik had enorme hoofdpijn. Ik wist nog dat ik een klap had gekregen, maar verder was ik alles kwijt. Ik zag alle apparatuur en ik dacht: dit is veel erger dan ik had verwacht."

Een dag later werd hij ontslagen uit het ziekenhuis. Behalve een paar schrammen in zijn gezicht en nog een paar weken hoofdpijn is hij er naar eigen zeggen goed vanaf gekomen. "Ik durfde alleen in het begin niet meer goed alleen over straat 's nachts."

Wie hem een maand geleden opeens te grazen heeft genomen, weet hij nog steeds niet. "Ik doe geen vlieg kwaad. De politie heeft mijn telefoon helemaal doorzocht, maar nergens kwam zij berichten of foto's tegen van mensen met wie ik ruzie zou kunnen hebben."

Mogelijk is hij ergens getuige van geweest, denkt hij. "Misschien hebben die jongens iets gedaan wat niet mocht. Maar ik heb niks gezien."

Hij hoopt dat de daders zich na zijn verhaal alsnog zelf melden of anders gevonden kunnen worden. Onlangs liet de politie weten dat ze het onderzoek staakt. Op camerabeelden waren de daders niet te zien.

Vigo heeft geen blijvend letsel overgehouden aan de mishandeling. Hij probeert weer te genieten van het leven. Maar alleen na een feestje naar huis doet hij voorlopig niet meer. "Mijn vrienden brengen mij voortaan naar huis."