Paul moest al snel een veilig heenkomen zoeken. "Mensen klapten tegen de grond en ik kon zelf ook niet overeind blijven. Ik moest me echt aan een verkeersbord vasthouden en ben daarna de auto ingevlucht."

En zelfs de auto in komen was een drama, zegt hij. "De deur openen met die wind, dat is levensgevaarlijk. Ik heb het nog nooit zo erg meegemaakt als nu. Mijn auto schudt helemaal heen en weer."

Volgens Paul werden er rond halfvier windsnelheden van 130 kilometer per uur bereikt aan de Zeeuwse kust. Daar geldt code rood.

Zijn enthousiasme wordt er niet door getemperd. "Ik keek hier al dagen naar uit en heb de storm ook zorgvuldig bestudeerd. Nu het dan eindelijk zover is, wil ik er met m'n kop vol in staan. Bij zijn is meemaken. Dit is gewoon kicken."

Het hart van de stormchaser gaat sneller kloppen bij dit soort weersomstandigheden. Schuin richting de wind staand, met z'n camera in de hand, hij doet niets liever. "Voor landschapsfotografie gebruik ik normaal gesproken een statief, maar met die wind vandaag is dat niet handig."

"Nu het zo tekeer gaat, is het sowieso niet mogelijk om te fotograferen, want er vliegen veel steentjes en zand in het rond, plus een nevelspray van zout water. Dat is funest voor de lens. "

Als jong manneke groeide hij op met de natuur. Altijd buiten, hutten bouwen en op straat spelen tot het donker werd. In zijn vriendenboekje schreef hij vroeger al dat hij boswachter wilde worden. En na een carrière in de journalistiek en de communicatie, zit hij nu als boswachter bij Natuurmonumenten. "Ik heb heel veel geluk gehad dat het zo gelopen is, daar ben ik helemaal op m'n plek."

Noodweer vond hij op jonge leeftijd vooral eng. "Maar die angst van toen is fascinatie geworden en inmiddels ben ik doorgeslagen", lacht hij. Sinds 2009 trekt hij er op uit, op zoek naar de mooiste natuurverschijnselen. Als boswachter maakt hij ook de nodige beelden van zijn werkplek die goed gewaardeerd worden.

Ondanks het korte bezoek aan het strand, zit het stormjagen er nog niet op voor Paul. Vrijdag reist hij nog naar de Oosterscheldekering in Zeeland, hij verwacht vervolgens een rondje Walcheren te maken en gaat dan richting de vuurtoren van Westkapelle. Hij verwacht pas terug te komen in Brabant als het donker wordt. "Tijdens een storm als deze, ben ik het liefst aan zee. Fototechnisch gezien kun je daar de toffere platen maken."

Buiten de prachtige kust met z'n ruige zee, heeft hij wel een voorkeur wat het weer betreft. "De maanden mei tot en met september vind ik het leukst, want onweer staat bij mij op nummer één."