Door de woningnood valt het niet mee om in korte tijd iets anders te vinden. En al is een korte opzegtermijn het lot van mensen die antikraak wonen, ze voelen zich toch in de kou gezet. Ze vinden dat de gemeente Tilburg hen toch zou moeten helpen.

Mansa woont nog tot donderdag in het oude schoolgebouw aan de Ringbaan Oost. Vorige maand hoorde hij dat hij plaats moet maken voor kunstenaars die er een atelier krijgen. Omdat hij antikraak woont, heeft geen poot om op te staan: “Ik voel me gruwelijk genaaid. Waar moet ik heen?”

Met negen andere bewoners woont Mansa sinds drie jaar in het vroegere schoolgebouw. Het pand wordt in opdracht van de gemeente Tilburg beheerd door Monoma, voorheen bekend als Camelot. Antikraak, dus dat betekent dat Mansa een bericht kan krijgen dat hij er binnen 28 dagen uit moet.

Uiteraard kende Mansa de risico’s: “Ik heb drie jaar lang geprobeerd iets beters te vinden, maar dat is me niet gelukt.” Hij werkte in de evenementenbranche en was door corona twee jaar werkloos. En nu komt hij op straat te staan: “Dat is geen fijn gevoel. Ik ben 62, ik wil een stabiel leven. Ik voel me gezond, maar ik ben niet gelukkig.”

De gemeente stelt het pand nu beschikbaar aan Ateliers Tilburg en studenten beeldende vorming van Fontys. De bewoners vinden dat de gemeente meer moeite moet doen om hen aan nieuwe woonruimte helpen.

De gemeente Tilburg is zich van geen kwaad bewust. “Bij het aangaan van een anti-kraakovereenkomst wordt de periode van 28 dagen duidelijk benoemd. Monoma weet of er ruimte is in de andere gebouwen van de gemeente en kan eventueel herplaatsen. De gemeente heeft hier verder geen rol in”, schrijft ze in een verklaring.

Maar waarom verruilt de gemeente de huidige tijdelijke bewoners voor ateliergebruikers, die er na een jaar ook weer uit moeten? “Het schoolgebouw gebruiken voor ateliers en werkruimten past binnen de maatschappelijke bestemming van dit pand”, zegt de gemeente. "Er is zoveel gebrek aan ruimte in de stad. Ook de kunststudenten hebben een atelier nodig om te werken. Zij moeten hun huidige ruimte uit omdat daar woningen komen", zegt een woordvoerder.

De bewoners krijgen steun van de Bond Precaire Woonvormen. Die strijdt al jaren voor de rechten van mensen die tijdelijk wonen. In de huidige wooncrisis hebben ze het steeds drukker. Abel Heijkamp uit Den Bosch is bijna dagelijks bezig om flexhuurders te steunen: “Wonen is zoiets fundamenteels. Een gemeente zou zich niet moeten inlaten met huurvormen waarbij de huurbescherming omzeild wordt.”

Donderdag, de dag dat Mansa en de andere bewoners op straat komt te staan, is er een solidariteitsactie bij het Tilburgse Paleis-Raadhuis. Volgens de bond maakt de gemeente er een stoelendans van: “De ene flexwoner eruit, de andere flexgebruiker erin. Hierdoor verdwijnt er weer schaarse woonruimte in Tilburg. Een gemeente zou daar niet aan mee moeten werken.”

Sinds hij weet dat hij moet vertrekken, besteedt Mansa vijf uur per dag aan het zoeken naar een nieuwe woning, tot nu toe zonder resultaat. Hij ziet de toekomst somber tegemoet: “Het is geen pretje om buiten te moeten zwerven.”