Kasia's huis staat vol hulpgoederen voor Oekraïne: 'Ik huil alleen maar'
Het plan was om vrijdag met één busje naar Polen te rijden om daar spullen af te geven voor het buurland. Maar ondertussen is een extra vrachtwagen geregeld en gaan ze ook volgende week die kant op.
"Het is allemaal zo hartverwarmend."
"Dit had ik echt niet verwacht", vertelt Kasia. "Mijn familie woont in Polen en daarom komt het voor mij extra dichtbij." Het is bij vlagen aanschuiven om spullen in te leveren. "Eigenlijk was het een driedaagse actie, maar we gaan door."
Samen met Annet Eijkemans sorteert Kasia alle binnengekomen spullen. "En dan schrijf ik in het Pools op de dozen wat erin zit. Gisteren heb ik tot halftwee ’s nachts doorgewerkt. Ik huil alleen maar, het is allemaal zo hartverwarmend." Al zijn het ook tranen omdat ze zich zorgen maakt om haar Poolse familie.
Annet laat vol trots alle goederen zien. "Vooral medicijnen zoals paracetamol en ook luiers zijn heel hard nodig. Weet je wat mooi is, we zijn even allemaal één in Helvoirt. Dat is zo bijzonder.’’
''Aan de grens met Oekraïne komen we niet, daar is code rood.''
De mannen van Kasia en Annet, Gregor en Kees, vertrekken vrijdagavond richting Polen. Gregor kwam donderdagmiddag even kijken hoe het gaat bij het inzamelpunt. Vol trots laat hij een volle bus met hulpgoederen zien. "Aan de grens met Oekraïne komen we niet, daar is code rood. Maar we hebben adressen waar ze spullen verzamelen, we moeten gewoon kijken hoever we komen."
Ondertussen krijgt Kasia een envelop in haar handen geduwd. "Het is een envelop met geld, voor de brandstof." Terwijl ze dit vertelt lopen de tranen over haar wangen. ‘’Ik heb net ook al ruim 500 euro gekregen voor het transport. En zo heb ik al zeker 20 enveloppen gekregen.’’
Op één van de enveloppen staat zelfs een adres waar Oekraïense kinderen opgevangen mogen worden. ‘’En als het nodig is heb ik al meerdere adressen gekregen. Dat is heel bijzonder.’’
"Iedereen kent Kasia en haar familie en dat maakt het heel persoonlijk."
Janneke uit Helvoirt komt onder andere een slaapzak, tandpasta en deodorant brengen. "In groepsapps gaat de actie rond. Ik hoop dat de mensen er echt iets aan hebben. Dit is een kleine moeite om te doen, het is niet ingewikkeld."
De volgende tas met spullen wordt alweer binnengebracht. "Ik ben in de kasten gaan zoeken naar pasta, pastasaus en groente. Daarna ben ik nog luiers en maandverband gaan kopen", vertelt Sietske van Iersel. "Iedereen kent Kasia en haar familie en dat maakt het heel persoonlijk. Daarom wil iedereen helpen."
Lang tijd om stil te staan hebben Annet en Kasia niet. Een bus uit Gelderland stop voor het jongerencentrum. Helemaal vol kleren, eten, knuffels en verzorgingsproducten. Na opnieuw een paar tranen begint Kasia met uitladen. "Kijk, hier doen we het voor."