Wit-Rusland geldt als enige bondgenoot van Rusland in de oorlog in Oekraïne. Met veel geweld is Rusland Oekraïne binnengevallen en dat gebeurde onder meer via de landsgrens met Wit-Rusland.

Vreselijke tijd
"Het is een vreselijke tijd", zegt hij. "Omdat het oorlog is, maar ook vanwege de gevolgen voor iedereen. Ik heb afgelopen week veel contact gehad, ook met Oekraïners. Ja, dit is vreselijk."

De clubs in Wit-Rusland trainen gewoon. "Er zijn veel Oekraïense spelers die ook in Wit-Rusland spelen. Die teams delen het leed. Dat heeft zeker zijn weerslag op het spel, maar het staat de speelsters niet in de weg. Ze helpen elkaar. "

Kruis zegt overigens niet 'in dienst te zijn van het land'. "Ik word ingehuurd als er een toernooi is. Voorlopig zijn ze uitgesloten van het spelen op internationaal niveau. Dat is een terechte regel, denk ik."

Sancties
Hij ziet zichzelf sowieso niet als 'in dienst'. Eerder als een werkkracht die altijd beschikbaar is om 'zijn meiden' te helpen. "Ik wil worden geassocieerd met die meiden. Niet met het land. Dat is waarvoor ik sta."

Kruis vindt de kwestie rond die sancties alsnog lastig. Voelt hij druk, ook van buitenaf, nu de sancties en het negatieve sentiment rond Wit-Rusland toenemen? Sporters van Wit-Rusland en Rusland doen bijvoorbeeld niet mee aan de Paralympische Spelen.

"Ja, tuurlijk voel ik die druk. En zolang die sancties er zijn sta ik achter die sancties. Maar realiseer je wel: je straft ook de mensen die er niets mee te maken hebben en de oorlog niet willen. Dat maakt het lastig."

Statement
Vooralsnog heeft Kruis geen statement gemaakt door te zeggen dat Wit-Rusland hem niet meer hoeft te bellen. "Ik wil hockey in de wereld verbeteren. Het moet een globale sport worden. Die meiden willen hetzelfde."

"Ik zit er al zes jaar. Ik weet al hoe zij zich voelen. Zij zijn tegen deze oorlog. Ook zij willen gewoon in een zelfstandig Wit-Rusland wonen in vrede. Ze willen leren hockeyen en de wereld zien, maar wel op een goede manier."