Terwijl de trainer trots is, vecht Luuk Wouters tegen de tranen
Uneken was de vervanger van Joseph Oosting, die ziek thuis zat. "Als je dan toch moet debuteren, dan maar hier. Ik heb genoten, het was superleuk. Uiteindelijk heb ik ooit mijn diploma’s gehaald om dit te doen. Het smaakt naar meer”, zei de coach in de catacomben van de Johan Cruijff ArenA. Hij deed dat met een grote glimlach. Een paar meter verder staat Wouters te wachten, het hoofd gebogen.
Het is een wereld van verschil. Uneken is trots op zijn ploeg. In de rust leek die rijp voor een nederlaag met veel doelpunten, zoals eerder dit seizoen gebeurde in Waalwijk. "Dat hebben we ook aangegeven. Laat het niet gebeuren. Je weet niet hoe het dit seizoen verder gaat. Het doelsaldo kan een rol spelen. Dat hebben ze supergoed gedaan."
Trots, dat is het gevoel dat overheerst bij Uneken. Maar hij snapt dat zijn spelers dat niet meteen zo voelen. "Iedereen is teleurgesteld dat je geen resultaat haalt, natuurlijk en bij spelers blijft dat wat langer hangen. Als trainer en staf zie je sneller het grote beeld en wat het ons kan opleveren. Dit geeft vertrouwen richting de rest van de competitie."
"Ik ben enorm boos op mezelf, het is gewoon heel dom."
Wouters heeft dat gevoel van trots absoluut niet als hij terugkijkt op de wedstrijd. "Ik denk dat je je wel voor kan stellen dat ik me heel klote voel. Ik ben heel hard voor mezelf, ben ook enorm boos op mezelf. Het is gewoon heel dom. Ik moet het gewoon niet doen."
De 22-jarige verdediger uit Schijndel heeft het over zijn sliding in de hoek van het strafschopgebied. "Ik raak hem licht... Antony doet het ook gewoon slim, hij loopt tegen mij aan. Maar ik moet gewoon geen sliding maken. Het moment is sowieso frustrerend. Het is het einde van de wedstrijd. We knokken ons terug van 2-0, dat doen niet veel ploegen tegen Ajax. Dan moet je hem over de streep trekken. En dan maak ik zo’n fout, dat is enorm frustrerend. Ik sta hier niet met een lekker gevoel, maar ik moet door.”
"Ik denk dat het wel even duurt voor ik dit verwerkt heb."
Los van zijn woorden zegt de lichaamstaal van de linksback veel. De ogen zijn waterig, de blik terneergeslagen. Hij vecht al zoekende naar woorden tegen opkomende tranen. Voor Wouters was het zijn vierde basisplaats dit seizoen. Voor de tweede keer tegen Ajax, de andere twee waren tegen Feyenoord. Niet de minste duels om van start te gaan. Hij kan er nu niets mee. "Als ik het niet had gedaan en we spelen 2-2, was ik best tevreden geweest. Maar zo is het niet gegaan. Dit is gewoon zuur, ik denk dat het wel even duurt voor ik dit verwerkt heb.”
Uneken heeft met Wouters te doen. Hij neemt het voor hem op, terwijl hij tegelijkertijd ook kritisch is. "Ik denk dat andere spelers Luuk al iets sneller hadden kunnen helpen. Uiteindelijk komt hij één tegen één. En dan moet hij blijven staan, hij moet daar geen sliding maken. Het is onnodig. Maar hij is de eerste die dat beseft, dat hoef ik hem niet te vertellen. Het is doodzonde.”
LEES OOK: Veerkrachtig RKC Waalwijk geeft in slotfase punt weg tegen Ajax