Giel en Lieke hadden het zo mooi voor elkaar, dachten ze. Om hun bedrijf voor de toekomst gezond te houden, willen ze meer rekening houden met de natuur om hen heen: “Laten zien dat natuur en boeren samen kunnen”, vat Giel het samen.

Met hulp van de provincie maakten ze een plan, dat bol staat van de milieuvriendelijke ambities: aanleg van bomen en natuurstroken, een kruidenrijk grasland en ecologisch slootbeheer. Hun melkveebedrijf zou ‘natuurinclusieve landbouw’ worden, waardoor de diversiteit aan planten en dieren toeneemt.

Daarvoor hebben ze wel meer grond nodig: “Dan kunnen we de dieren over meer hectares verspreiden, zodat we alle mest over onze eigen grond uit kunnen rijden”, legt Giel uit. Omdat de buurman grond te koop had, was de oplossing dichtbij. Giel: “En de grondcommissie van de provincie gaf een positief advies en ging erin mee. Dus we dachten dat we goed zaten.”

Maar tot Giel en Liekes schrik werd die grond verkocht aan het Groen Ontwikkelfonds Brabant (GOB): een instantie die in het buitengebied grond opkoopt voor duurzaam gebruik, opgericht en betaald door de provincie. Diezelfde provincie die hen gesteund had om hun bedrijf natuurvriendelijk te maken.

“We voelen ons op een lompe manier behandeld”, zegt Lieke. Ze trof haar Giel na het slechte nieuws in tranen in de stal: “Hij zei: 'Zet het verkoopbord maar in de tuin.' De moed zonk ons in de schoenen.”

Een beleidsmedewerker van de provincie noemt het ‘een gemiste kans’ en doet een goed woordje. Maar helaas: het Groen Ontwikkelfonds ligt dwars: “We willen deze grond voorlopig koesteren als ruilgrond”, schrijft een directielid van het Ontwikkelfonds: “Mooier kan ik het nu even niet maken.”

De provincie benadrukt in een reactie dat het fonds een zelfstandige organisatie is. Maar voor Corné de Rooij van boerenbelangenclub ZLTO Hart van Brabant, zijn GOB en provincie één: “Het GOB is voor honderd procent geld van de provincie, het is gewoon een verlengstuk.”

De Rooij vindt dat de provincie z’n boekje te buiten gaat met het opkopen van grond: “Wat ze in Diessen bij Giel en Lieke hebben gedaan, vinden wij absurd. Dat het GOB daar gronden koopt, kan officieel niet eens, want het gaat volgens het bestemmingsplan om landbouwgebied.”

Volgens de provincie dienen de ruilgronden van het GOB doelen op het gebied van natuur, water en landbouw optimaal: “Er zijn ook veel agrarische ondernemers die via het GOB hun dromen kunnen waarmaken”, schrijft ze in een reactie. De Rooij: “Als je in agrarisch gebied gronden gaat wegkapen, is dat niet in het belang van de boeren. En ze drijven ook nog eens de prijs op.” Maar de provincie benadrukt dat de grond voor een 'marktconforme' prijs is gekocht.

Er gloort nog hoop voor Giel en Lieke: “Een medewerker van de provincie overlegt met het GOB of er toch meegewerkt kan worden aan het plan voor natuurinclusieve landbouw. De gesprekken hierover lopen nog”, zegt de provincie.

Het verhaal van Giel en Lieke staat niet op zich, zeggen zij: “We kennen in onze eigen omgeving zo vijf voorbeelden van boeren die in dezelfde situatie zitten als wij. De provincie heeft heel veel grond, wel zo’n 200 hectare. Daardoor kunnen wij en veel van onze collega’s niet natuurinclusief worden. Het is een ordinaire vorm van landjepik.”