De vraag 'hoe gaat het?' vindt Natalia moeilijk te beantwoorden. Ze voelt zich veel beter dan toen ze haar woonplaats Ivano-Frankivsk in Oekraïne moest verlaten. De keuze om weg te gaan was zwaar. Rondkijkend in haar huis, zag ze overal wel dingen die ze mee wilde nemen. "En dan heb ik het nog niet eens over de mensen die ik achter moest laten."

De keuze was zelfs zo moeilijk, dat ze niet meteen op de vlucht sloeg, toen ze hoorde dat er gebombardeerd werd. "Ik denk dat er mensen zijn die meteen zijn gegaan." Haar twijfel werd weggenomen toen ze een reisplan kreeg van oud-collega Marius. "Hij beschreef iedere stap heel gedetailleerd."

Ze wist precies waar ze naartoe kon om te overnachten en waar de rit de volgende dag heen zou gaan. "Alleen Marius kan een reis zo gedetailleerd voorbereiden", zegt Natalia met een glimlach.

Ook over het verblijf voor Natalia en haar kinderen heeft hij goed nagedacht, vertelt Marius. "We hebben hier een bovenverdieping met twee mooie slaapkamers waar we zelf nauwelijks komen." Natalia slaapt in de ene kamer, de kinderen in de andere. "We hebben in de kringloopwinkel nog een derde kinderbed gekocht."

Natalia en Marius werkten vijf jaar intensief samen, zij in Kiev en hij in Brussel. Een aantal keer per jaar zagen ze elkaar. In 2010 stopte de samenwerking, maar ze hielden via Facebook contact. "Ik zag foto's van haar kinderen, dezelfde kinderen die nu bij ons in huis zijn."

Na vijf lange dagen autorijden kwam Natalia aan in Rosmalen. "Zondagavond stonden we als zenuwachtige ouders te wachten op een verloren dochter", vertelt Marius over het weerzien. "Omhelzen, tranen en daarna bijpraten, bijpraten, bijpraten. Tot ze vermoeid naar bed gingen."

Nu zit de reis erop en zijn Natalia en haar dochters veilig bij Marius en zijn vrouw Annemarie. Natalia wil graag aan het werk. Ze is hoog opgeleid en spreekt verschillende talen. Toch staat ze voor iedere baan open en dus zette Marius een enthousiaste aanbeveling op Facebook.

"Ik heb een auto dus ik kan dingen rondbrengen. Ik ben nog niet zo goed in schoonmaken maar ik kan het leren", zegt ze lachend. Ook ziet ze kansen nu Oekraïners naar Nederland komen die geen Engels spreken. "Ik kan Engelse les geven, ook aan kinderen. En ik wil administratief werk doen. Maar ik wil niet concurreren met de mensen hier!"

LEES OOK:

Sjoerd en Oleg rijden met een bus vol hulpgoederen richting Oekraïne

Chaam loopt uit voor Guido van Engelen, 6200 euro opgehaald

Zo komen hulpgoederen op de juiste plek in Polen: 'Heel Brabant bedankt!'

Bram (8) zingt honderden euro's bij elkaar voor Oekraïne: 'Wil ze helpen'